Dərdimin yanında durma bu qədər...

Ədəbi tənqid

Ana səhifə
Ədəbi tənqid

Dərdimin yanında durma bu qədər...

22 noyabr 2012

17:15

Kulis.az Musa Yaqubun mərhum həyat yoldaşı Zöhra xanımın xatirəsinə yazdığı iki şeiri təqdim edir:

Dərdimin yanında durma

Həyatın asılıdı iynə ucundan
Canımız sızladı ağrı-acıdan
Ağır əzablardan keçmisən, yetər;
Zülümdən çıxmısan yat, dincəl bir az
Dərdimin yanında durma bu qədər,
Yuxumun yanında durma bu qədər,
Ruhunu dalımca yorma bu qədər

Vallah, mən yaxşıyam, hələ yaxşıyam,
Özümlə gəlirəm dilə, yaxşıyam
Xırda kef-damaqla hələ aram var,
Süfrəmiz açıqdır, qonaq-qaram var,
Heç kəsin yanında pərt deyiləm, yox,
Nəvələrə qarşı sərt deyiləm, yox
Baxma üst-başıma, çıxma qarşıma
Durub əhvalımı sorma bu qədər,
Yolumun üstündə durma bu qədər
Əzabdan çıxmısan, yat, dincəl bir az...

Əllərin havada o çağırışların
Yetmədi tanrıya yalvarışların
Təzədən mənə də duaçı olma
Uyma xəyalıma uyarçı olma

De göndər ruhunu ulu dərgaha
Mən də tənhalığa öyrənim daha
Qoşul mələklərə tay-tuşun olsun
Öz əlin, öz başın, öz xoşun olsun
Mən də tək qanadla uçmağı bilim
Bir qürub çağını qucmağı bilim.

Sən allah, ruhunu yorma bu qədər,
Dərdimin yanında durma bu qədər,
Yuxumun yanında durma bu qədər
Əzabdan çıxmısan, yat, dincəl bir az.

Yanvar, 2011
Bakı

Yaxşı ki....

Yaxşı ki, qış vaxtı getdin dünyadan
Qaldı qar altında xatirələrin
Bu həyət-bacada olmusan haçan?!
Hardadı məkanın, təzə yurd yerin?!

Ağ sükut içində səssizdir hər an
Qalıb qar altında bütün ev-eşik.
Sən heç o eyvanda dayanmamısan
O dəmir körpüdən biz keçməmişik

O qaya bizə heç qucaq açmayıb
Yoxdur nam-nişanın cığırda – izdə
Heç vaxt o dağdağan yarpaq açmayıb,
Sən də olmamısan o süfrəmizdə

Vələs budağında donub ahımız
Damcılar incidir o boz tənəkdə
O şaxda açmayıb gülsabahımız
Sən də olmamısan, o gül-çiçək də

O iş otağıma yəni yolun var?
Dağadan yandırıb buz çilçırağı
Açılmış varaqdır daş stolum qar
Qanımla yazıram bu ağ varağı.

Yenə arxımıza qardı ələndi
Canımdan atəşi, odu apardı
Deyəsən sən idin arx kölgələndi
Daşda surətini yudu apardı

Səni pozan kimdi, mənim yazan kim.
Sən indi ağ donlu soyuq mələksən
Dünyanın ən xoşbəxt adamısan ki,
Mənim ölməyimi görməyəcəksən

qış, 2011
Bakı-Buynuz