Rayona toya getmişdik. “Toy eşiyində” qalmağa səbrim çatmadı deyə, qohum gəlin məni qonşugilə apardı.
Ailənin bütün üzvləri toy olan evdə idi. Sərin bir otaqda uzanıb axşamın düşməsini gözləyərək mürgüləməli oldum. Yata bilmədiyimi görüb qalxdım. Pəncərədən çölə baxanda qutunun üstündəki uşaq cızma-qarası olan albom diqqətimi çəkdi. Baxıb yerinə qoyanda bekarçılıqdan yanındakı gündəliyi də açıb vərəqləməyə başladım. “5”lər, “4”lər, “3”lər…
Birdən vərəqi çevirəndə “Tom və Ceri”dəki kimi gözümü hədəqədən çıxaran bir yazı gördüm. Yazışmanı bəzi sözləri hərflərin sayı qədər nöqtələrlə əvəz edərək olduğu kimi qeyd edirəm.
Müəllim: Evdə anan səninlə məşğul olsun.
Ana: Az, …ləmə, bəs sən nə üçünsən?
Müəllim: Ağzının danışığını bil, gələrəm səni …….
Ana: Sən … y……n məni …….n.
Müəllim: Özün … y……n.
P.S. Kim, nəyin güzgüsüdür?
