Bütün sevdapərəstlər həmrəydirlər : gecələr zərrəbindi – darıxmağı böyüdür, bıçaqdı – yaranı qanadır, zalımdı - əzabdan ləzzət alır. Əzab əzabdı, ona gedən yollar fərqlidir. Kimi hərfsiz-sözsüz danışmağı bacaran xumar gözləri xatırlayır.

Kimi bütün varlığını titrədən, səni elektrik vurmuşa döndərən əllərin təması üçün dəliyə dönür.

Kimi bir-birinə nəfəslik olan, bir-biriylə dada gələn dodaqların qovuşmasına həsrət çəkir.

Kimi də saçlarında, əllərində, dodaqlarında, boynunda, sinəsində gizlənən, yalnız sevgili öpüşlərlə aşkara çıxan, sevgilidən başqa kimsənin duymadığı, uğruna qatil - Jan Batist Qrenuy olmağa sevə-sevə gedə biləcəyin qadının əsrarəngiz qoxusu üçün iztiraba qul olur.

Heç bir ətir dükanında o sirli-sehirli qoxunu tapa bilməzsiniz, axtarmayın. Min dəfə qəhvə qoxlayın, sonra da təzədən axtarın, nəticə həmişə sıfır olacaq.

O qoxunu hiss edə bilmək üçün, gözün gördüklərinə məhəl qoymamalısan, könlünün gözüylə baxmalısan, yarasa olmalısan, kor olmalısan, sevməlisən.

Nədir ki, gözün gördükləri? Zahiri, ötəri, fani şeylər. Gözlərinin rəngini bilmədiyin üçünmü inciyir səndən, çəkisinin nə qədər olduğunu yadda saxlamadığın üçünmü, qan qrupunu niyə əzbər bilmədiyin üçünmü küsür, yoxsa doğum gününü unutduğun üçünmü? Bunlarınkı hamısı şəxsiyyət vəsiqəsində yazılır...

Bəs yalnız sənin hiss etdiyin, haqqında yalnız sənin danışa biləcəyin, gözlərin görməsə belə, min qoxu arasından ayırd edə biləcəyin qoxusu necə ? O hardadı, o haqda harda yazılıb, o qoxu barədə hardan oxumaq, öyrənmək olar ?

... Kim bilir, bəlkə də dünyada ən gözəl sevgi etirafı belədir : Sənin üçün burnumun ucu göynəyir.

• Rüstəm Behrudinin əsərləri türk və alman dillərində
• Divar - Sartrın hekayəsi
• Həyasızlığın ritmik forması - Meyxanaçılar niyə şair ola bilmir?