Eyyub Xəyal
Suda boğulan balıqlar
Dünyanın döngüsü dəyişib artıq
Yağan yağışları torpaqlar yuyur
Tərsinə fırlanır, gəncləşir Dünya
Canavar çaqqala ehtiyac duyur
Bülbülün qarğaya ölümsüz eşqi
Başqa quşlara da sirr deyil daha
Dəyişilib taxtın-tacın sahibi
Meşələrin şahı şir deyil daha
Suları quruyub axar çayların
Balıqlar quruda doğulur indi
Unudub üzməyi, gölü, dənizi
Sularda balıqlar boğulur indi
Adam da dəyişib balıqlar kimi
Özünə inamı gümandan keçir
Əvvəllər insanlar yoldan keçərdi
İndi isə yollar insandan keçir
Allahın yuxusu
Dəyişə dünyamız tərsinə dönə
Torpağın altı göy üzünə baxa
Gəcə Günəş çıxa, gündüzlər sönə
Torpaqdan buluda yağışlar yağa
Günah da, savab da çıxa aradan
Nəfəsin alanda boğula insan
Elə yarada ki, bizi yaradan
Əvvəl ölə, sonra doğula insan
Allah dünyamızı heç yaratmaya
Yaradanı dünyaya gətirə insan
Dünya boyüməyə, başa çatmaya
Dünyanı Tanrıda itirə insan
Adam həqiqəti yuxudan ala
Yuxular aldada itirə bizi
Yuxu yata, insan da oyaq qala
Yuxumuz dünyaya gətirə bizi
Tanrı yaradanda bu kainatı
Adamın söz haqqı, “yoxu" olaydı
Ölümlü yaşanan insan həyatı
Allahın gördüyü yuxu olaydı
Meyvə satan qoca qarı
Səhərki mənzərə öldürdü məni
Yaman təsir etdi, gördüyüm mənə
İçi meyvə dolu ağ arabanı
Zorla aparırdı bir qoca nənə
Belə mənzərənin qaynar əzabı
İnsanın canına daraşır axı
Alma-armud satmaq altmış yaşlının
Allah harasına yaraşır axi?
Alverçi qadının həmyaşıdları
Övlad qayğısına sarılıb yatır
Şaxtalı sabahın qaranlığında
Busa arabada mer-meyvə satır
Suallar verirəm özüm-özümə
Tək keçib ömrünün baharı-yazı
Ailə qurmayıb? - Görəsən niyə?
Yoxdurmu övladı? - Oğlu, ya qızı
Düşünürəm vətən ana deyilmi?
Sildikmi yaddaşdan belə sualı?
Əgər vətənimiz anamızdırsa
Niyə bu gündədir vətənin halı?
Allah, bu qadının ahıl yaşına
Axı rəvadırmı zillətin sənin?
Cəhənnəmi nağdı yaşayırsa o…
Nəyə lazım nisyə cənnətin sənin?
Şikayət
Zəmanə eynidir, dəyişir rəqəm
Günəş gecə, Aysa gündüz oyanır
Ağacın budağı kökündən möhkəm
Mərdin arxasında namərd dayanır
Haqqın istifadə müddəti qısa
Halalın içində haram ilənir
Kişilik qocalıb, əlində əsa....
Yolun qırağında şərəf dilənir
Yalanın qaməti gerçəkdən uzun
Həqiqətin əli çatmır sabaha
Kişilik məktəbin bitirən məzun
İnsanlığa qəbul olunmur daha
Sanki bağlanıbdır kişi məktəbi
Qeyrəti olmayan olana gülür
Kişi olmağın da gəlməyir təbi
Kişilər yaşayır, kişilik ölür
Bəlkə
Çoxdan özümüzü ölmüş bilmişəm
İndi dirilməyin adı nədir ki?
Hələ dadmamışıq, dadın bilmirik
Ölüb dirilməyin dadı nədir ki?
Bəlkə doğulmadıq, insan deyilik
Həyat ağacından düşən yarpağıq
Ətdən-sümüklərdən ibarət olan
Nəfəs alıb verən canlı torpağıq
Bəlkə yaradanın yazıb-pozduğu
Dünya tarixinin yazı daşıyıq
Göylərdən gəlib yerə çatmayan
Ağlayan mələyin gözün yaşıyıq
Allah nəfəsindən ruh veribdirsə
Demək “yox” içində bir çoxluğuq biz
Bizim gözümüzə görünməz olan
Yoxluqdan var olan bir yoxluğuq biz!
Bəlkə Allahın heç demədiyi
Əsla yazılmamış Quran sözüyük
Ulu Tanrımızın Dünyanı görən
Gözə görünməyən haqqın gözüyük
İçimdəki Dəniz
Yuxudan qalxmağı unudub yenə
Dəniz ürəyimdə qıvrılıb yatıb
Sən bilmirsən dəniz sirr verim sənə
İçimdə limansız gəmilər batıb
Batan gəmilərin ünvanı yoxdur
Limanları gəzdi, qaldı seçimdə
Daha dənizlərin də canı yoxdur
Coşqun dənizləri boğdum içimdə
Dalğalar göz yaşın, ürəyində çən
Çırpınan ləpələr surətin imiş
Sənin sahilindən örgənirəm mən
Dalğa-dalğa ölmək nə çətin imiş
Qəlbim yatağındır, bölgəndir sənin
Sahili itirib, allanmısan sən
Sürünən buludlar kölgəndi sənin
Sanki buludlardan sallanmısan sən
Qəlbimdən axmasan belə olmazdın
Dünyaya gəlmisən mənim sözümdən
Mən ağlamasaydım dəniz olmazdın
Səni mən ağladım, tökdüm gözümdən
Kölgəm
Axşam düşür, gecə yumur gözümü
Kölgəm əvəzimə yatır yataqda
Tapa bilmirəm mən daha özümü
İndi sən burdasan, yoxam otaqda
Gecələr otaqda təkcə qalıram
Dalıram kabustək canına sənin
Kölgəmi özümdən söküb alıram
Çəkib göndərirəm yanına sənin
Enirəm təkliyin dərin qatına
İncidir yalnızlıq bilirsən necə?
Çəkirəm mən stulu ayaq altına
Kölgəmi saçından asıram gecə
Saçının da rəngi düşür bölgəmə
İşıq qaranlığı yıxana kimi
Sənə göndərirəm, sarıl kölgəmə
Kölgəmin də canı çıxana kimi
Pəncərədən görsən əksimi tanı
Bəlkə yorulubdur, acdır kölgəm
Sənin nurundadır kolgəmin canı
Eşqin zülmətinə möhtacdır kölgəm
Zülmətin kölgəmi yanına çəkər
Məndən ayrılanda öyünərsən sən
Gəlinlik libası istəsən əgər
Əyninə kölgəmi geyinərsən sən..