Axşam düşməmişdən ağrıyırdıq

Hələ uşaq ikən saflığın vərəqlərində

Dolanıb ahı tutmasın deyə

Qaçardıq Allahdan

O belə bacarmaz anlayırdıq.

Böyüdükcə həyat tüpürdü

Üzümüzün ən saf vaxtında

Bəlkə ümid var qışqırıb

Uzaqlaşardıq insanlardan

Axı insanı insan çürütdü.

Gecənin yaxasından tutardıq

Əlimiz ətəklərdən kəsiləndə

Çarə var inancından diksinməzdik

Küsərdik işıqlardan

Köksümüzə basmaq istəyib

Ayın altındakı tənhalığımızdan umardıq.

Gözümün qabağında insanlar ölmürdü

Nə fərqi var ki

Tələf olan təbiətin canı idi

Bir parça ürəyimizi çıxarmaq

İçindəki sevgini görmək

Saflığımızla birgə gəbərdi

Mələklərin varlığına inancımız.

Xəstə kasıblar inildədikcə

Sürüşdü metafizika yaşamımızdan

Yararsız zənginlərin

Ruhları meşşanların

İti qədər də olmadıq atalarımızla

Xəstəliyə yenilən yaxınlarımızla

Və inandığımız dəyərlərimizlə.

Dəftər almağa pulumuz da olmadı

Anamın göz yaşlarındaydı qələmin ucu

Atamın bezginliyindəydi şeytanın suçu

Yaş artdıqca günəş qovdu

Adam olmağa taqətimiz də olmadı.

İlk sevgilinin yox cavabı

Anlamsız, gülməli

Amma şairanə deyilmi?

Həyatda yaşamaq təskinliyinin

Həyasızlığı

Nəhayətsizliyi

Yalançılığı

Ölümün dəhşətindən

Meyit qoxumağın vəhşətindən

Daha abırsız deyilmi?

Herakl olmasaq da olardı

Bir az səbr yetərdi

Dünyanı daşımağı bacarmasaq da olardı

Azacıq özümüzü daşıyaydıq

İçimizi şeir edib misralara tökməkdən

Utanmaz misraları öpməkdən

Heç bezməzdik, usanmazdıq.

Tənhalığın dərmanı Kafka deyil

Ya da mənasız intihar notları

Sonlu olmanın bədəli deyil

Materialist deyingənliklərin zırıltıları

İkiləşmənin məntiqi nəticəsi

Olmazlığın məchulluğudur.

İçki məclislərinin badələri də

Sağalmaz qaraciyər serrozunun səbəbi

Şairlər metrolarda qusurdu

İnsanlara olan nifrətinin sərxoşluğunu

Və özlərinin təsdiqlədikləri mənəvi toxluğunu.

Gərək öləndə də abırla olsun

Ölüm reallığın davamıdır

Yaşamaq yanğısının

Canlı ağrısının

Nəsimi ənəlhəqqindən doğuşu

İmkan verin yaşayaq deyənlərin acığıdır

Gərək gedəndə də qızarmadan gedəsən.

Sevməyi heç vaxt öyrətmədilər

Öyrədilməyən hissi necə sevək?

Qadının saçları notlardan gözəldir

Amma

Gərək birinci gözlərdən sevəsən.

Böyüdükcə atıldıq yerdən

Yer altı şairlərin dərgahına

Yerin özündən darıxan Allah da

Yerin üstündə deyilmi?

Bilə-bilə etdiyimiz yamanlıqlar

Şeytanın qoynunda sevişmək deyilmi?

Poetik sualların cavabı

Cavabsızlıqdan qaçış

Boş gözlərə alqış

Dərrakəyə qarğış olur

Vicdanın itilib rədd olmağı

Şərin yuvasında naxış olur

Salxım olur

Arzuların misralanmış tənəklərində

Eqomuzun iy verən təzəklərində.

• Gəncə Dövlət Milli Dram Teatrı Bakıda çıxış edəcək
• Pis vərdiş - Sonası Vəliyevanın hekayəsi
• İtburnu çiçəkləri - Aslan Quliyevin hekayəsi