Ece Ayhan 1931-2002-ci illərdə yaşayıb. Türk şairi, “İkinci Yeni” şeir cərəyanının öncüllərindən olub. Kulis.Az Ece Ayhanın aforizmlərini təqdim edir.
Ürəyimi qorxaq böyütmədim. İtirdiklərim: payladığım sərvətimdir.
Sənin intizarını çəkmək nə cür borcdursa artıq nə qədər gözləsən də bitmir.
Əslində səni sevməyənlərə təşəkkür etməlisən. Zatən sənin də onlardan yana ürəyin getmirdi.
Eh yalnızlıq! Hamının qoynuna girib-çıxırsan, bircə mənimlə daimi münasibətdəsən.
Keçmişdə sevmək sevdiyin üçün özünü alova atmaq idi. İndi sevdiyini alova atıb üzərindən atlanmaq olub.
Eşq təşkilatlanmaqdır, bir fikirləşin, qardaşlar!
Yəni, nə olardı ki, bir il də insanlıq dəb olsaydı.
Bir dırnağı qırıldı deyə qalan doqquz dırnağına qıya bilən bir qızın qəlbi qırıldığı zaman nələr edə biləcəyini siz düşünün.
Kaş ki, bəzi insanlar üçün də “istehsal xətası var, geri alırıq” desəydilər.
Bir gün xərçənglər görürlər ki, bir xərçəng əməlli-başlı adam kimi gəzir, elə bilirlər sərxoşdu.
Tək diləyim nədir bilirsənmi? Gözlərimi bağlamış, sənli xəyallar qurarkən, gözlərimi açanda yanımda olmandı.
Ya qal, ya get. Amma əsla “gözlə, gəlirəm” demə. Çünki mən indiyə kimi gedən bir adamın geri gəldiyini görmədim.
Sözün kəsəsi onlar vurdu, biz böyüdük, qardaşım.
Kim nə deyir desin, məhəbbətin tək bir gerçəyi var; “Qarşındakının adam olub-olmadığını sevgili ikən deyil, ayrılandan sora anlayırsan.”
İnsan kiminsə həyatında bir az duz təsiri bağışlamalıdı. Yarasına basıb ağrı verənindən deyil, yeməyə qatılıb dad verənindən.
Bədəninin 70%-i su olan bir canlının necə olur ki, içi yanır?
Sənə nifrət etmirəm. Sadəcə “əsla etmərəm” dediyin hər şeyə çevrildiyin üçün xəyal qırıqlığına uğradım.
Adının nə qədər gözəl olduğunu ancaq sevdiyinin dilindən eşitdiyin zaman anlayarsan.
İnsan, yarası yarasına uyğun gələnini sevər ancaq.
Əlimdən gələn bir şey yox idi, mən də ürəyimdən gələni etdim, sevdim yəni, bu qədər.
Kiminsə qollarında ölmək istəmirəm artıq. Anamın ayaqları altında dəfn edin o qədər.
Dara düşəndə deyil, sevdiyini anlayıb xoşbəxt olmaq istəyəndə gəl ki, ömrümü sənə həsr edim.
Səndən sonra çox acı çəkirdim. Amma unutduğun bir şey vardı. Çəkdiyim hər acı məni deyil, içimdəki səni öldürürdü.
Deyəsən, insanlar çox sevilməmək üçün proqramlaşıblar. Nə zaman çox sevildiyimi hiss etsəm getmək istəyirəm və nə zaman çox sevsəm o gedər.
Şərqə doğru çox gedən, coğrafiyaya görə Qərbə gedib çıxar. Tərsi də doğrudur bunun.
Heç bir sevgi bitdiyi gün bitməz əslində. Gedən üçün çoxdan bitmişdir, amma qalan üçün bəlli deyil nə zaman bitəcəyi!
Elə adamlarla bir yerdə olmalı ki, onlar üçün “Yaxşıdırmı?” deməmişdən “Yaxşı ki, var ” deyə biləsən.
Hər uşağın qəlbində özündən böyük bir uşaq var.
Ey dünya! Sən fırlanırsan, bunu başa düşdük. Bu insanlar səndən daha tez fırlanır, özü də orbitləri yox ikən.
Bir gün hər kəs həqiqətən sevdiyi ilə qarşılaşacaq desələr, əminəm o qədər sevgili cütlüyünü dəyişər ki.
