Sən gərək özünü tanıtmayaydın,
Mənə bu üzünü tanıtmayaydın.
Yenə də həyatı səndən umaydım,
Elə biləydim ki, dünyada təksən.
İllərin ömrümdən apardığını
Elə biləydim ki, gətirəcəksən.
Bahar gözləyirdim,
yenə də qışdı,
Bir arzu, bir ümid öldürməkdənsə
Aldana-aldana yaşamaq xoşdu;
Sən gərək özunü tanıtmayaydın...
Sənə baxa-baxa sənin üzündə
Görünür özgəni sevmişəm onda.
Hər titrək sözümü sənin gözündə
Yəqin özgəsinə demişəm onda.
Hissin xumarında yumub gözünü
Onda məhəbbətim yuxulu imiş.
Sonradan oyanıb,
onda bilib ki,
Suyun lal axanı qorxulu imiş;
Sən gərək özünü tanıtmayaydın.
Sən gərək özünü tanıtmayaydın;
Ömür də beləce keçib gedəydi.
Sən demə, marala atdığım güllə
Maral dərisində tülküyə dəydi...
Sadəlövh qəlbimdən,
məhəbbətimdən,
Keçdiyim yollardan utanıram mən;
Yuxulu gözümdən ağrılar keçir,
Yanımdan sevgisi doğrular keçir,
Səndən yox,
onlardan utanıram mən...
Sən gərək özünü tanıtmayaydın,
Mənə bu üzünü tanıtmayaydın..
Sən gərək özünü tanıtmayaydın
Oxşar xəbərlər

"Milli Kitab 10-luğu" - "İblis"
21:40
25 mart 2025

Türk poeziyasında sufizmin inkişaf paradiqmaları - Nizami Cəfərov
17:10
24 mart 2025

Mühəndisin tamadaya çevrilməsi - Qızının qisasını alan ana kim idi?
12:00
24 mart 2025

Folklor və postmodern təhkiyə - Elnarə Qaragözova
15:00
23 mart 2025

Daim şər istəyən, ancaq xeyir törədən fəndgir Tanrı - Fəxri Uğurlu
10:00
23 mart 2025

Detektiv roman oxumaq ayıbdırmı? - Qismət Rüstəmov
16:00
22 mart 2025