Səlim Babullaoğlunun Yevgeni Reynlə söhbətindən fraqment
Nobel mükafatı laureatı İosif Brodski onu öz müəllimi hesab edirdi. “Axmatovanın yetimçələri” adlanan beşlikdə o da vardı. Görkəmli rus şairi, bir çox nüfuzlu beynəlxalq ədəbiyyat mükafatları almış Yevgeni Reyndən söhbət gedir. Kitab yarmarkasında Rusiya stendinin qarşısında söhbət etdik onunla. Xanımı, eyni zamanda özü demişkən, “po sovmestitelstvu” şairin ədəbi katibi funksiyasını yerinə yetirən Nadejda Reyn də yanındaydı.
Yevgeni Reyn:
- Biirsən, Səlim, mən Səməd Vurğunu, Rəsul Rzanı və Bəxtiyarı tərcümə eləmişəm.
- Bilirəm.
- Səməd Vurğunu görmüşəm də.
Təəccüblənirəm.
- 46-cı il idi deyəsən, 10 yaşım vardı. Yessentukidə idim anamla. Orda görüşdük. Anam yaxınlaşdı Səməd Vurğuna (Reynin anası Mariya Ziskand alman dili və ədəbiyyatı mütəxəssisi idi).
- Maraqlıdır.
- Sizin Brodskidən tərcümələriniz nə həcmdədir?
Məlumat verirəm.
- Çox yaxşı,- deyir, əlavə edir ki, bu sevindiricidir.
Dinmirəm.
- Sizin ruscanız çox yaxşıdır.
- Yəqin azərbaycanlı üçün yaxşıdır.
- Yox, yox, yaxşıdır.
- Sağ olun.
Bir-iki dəqiqəlik sükut yaranır.
- 80-lərdən etibarən yaranan yeni rus şeiri haqqında fikrinizi bilmək istəyirəm.
- Var, bir sıra imzalar var (Qandlevskinin,Kibirovun, Şvarsın, Baxıt Kenjeyevinç Rıjiyin və başqalarının adını çəkir).
- Onları oxumuşam (Parşikovun, Draqomoşenko və bir neçə başqasının adını da mən çəkirəm; xüsusən o şəxslərin ki, Brodski poeziyasının güclü təsirindən yayınmağa və qorunmağa çalışırdılar). Amma doğrusunu deyim, onlarda ağılla hissin proporsiyasında ciddi əngəllər görürəm,- deyirəm.
- Haqlısan, Səlim. Sanki krossvord qururlar...
