Fəridə Məmmədova
Əsgər qolları
dünyanın o biri ucuna
sülhü qorumaqçun
gedən əsgər,
xəritənin mən olan ucunu
cırıb ataydın barı.
uzaqlığı ölçə bilməyəndə
az darıxır insan...
yollarla dərdləşirik.
deyir ki,
baş götürüb gedənlər qayıdır
amma
ürək götürüb gedənlərdən heç
soraq yoxdu...
ehtiyatla,
əsəblə,
qorxuyla
toxunduğun avtomatın darağı olmaq varkən
mən burda
bir pəncərəyə söykənib darıxıram.
elə üşüdür sənsizlik hərdən
köçüb getmək istəyərdim
olsa gerçək cəhənnəm ...
xəritəyə baxıram.
rədd olsun bu boyda dünya
qollarının arası qədərcə yer qoru.
qalanı çoxdu.
sən orda mərmi alovlarında qızınırsan bəlkə də.
mənsə üşüyürəm.
birdən gələrsən,
görərəm ki
qolların yoxdu .
