HƏYAT

Astaca,

ahəstəcə

an içində keçir ömür.

Dəqiqələr, saniyələr geri dönmür.

Şam tək əriyir həyat

Allahın stolunda...

Kefli adamlar kimi

səndələyə-səndələyə,

əlimdən gələni

tapdalaya-tapdalaya,

bacara bilməyəcəyimə doğru

üz tutdum.

Heçnəsiz gedirəm,

elə heçnəsiz də qalaram

belə gedişlə...

DƏRD

Gün boyu günəşin şəfəqlərindən

tapdalanan yerdə bir budaq əkmişəm.

Elə yerdə əkmişəm ki, kölgəli olmasın.

Suvaracağam, susamasın,

bəsləyərəm onu.

Yarpaq açıb pöhrə verər,

uca bir ağaca çevrilər.

Sonra isə...

Soyuq bir qış günündə həmən acağın dibindən kəsib doğrayaram,

özümü isitmək üçün ocağa ata-ata

bu dünyanı lənətləyərəm.

Lənət sənə dünya,

lənət sənə dünya!

BALIQÇI OLMAQ İSTƏRDİM...

Kaş balıqçı olaydım...

Mavi dənizin sahillərində əlimdə tilov

bütün günü quruyaydım, qalaydım.

Gərək balıqçı olaydım.

Bəlkə də nağıllardakı kimi bir hadisə

baş verəydi,

qızıl balıq tilovuma gələydi.

Onu sudan çıxaranda:

“-Nə istəsən edərəm, təki sən məni

burax”-deyəydi.

Qızıl balığı suya buraxıb bir

anlıq fikrimdən var dövlət,

ləl cavahirat keçəydi.

Qəfil dənizin sərin mehi məni

fikir dünyasından oyadaydı.

Yazıq-yazıq qızıl balığa tərəf çevrilib

titrək səsimlə ilk məhəbbətin qaytarmasını

dilərdim.

O isə ya “darıxma düzələr” deyər,

ya da öz gücsüzlüyünü duyub

fırtınalı dənizdə itib-batardı...

Balıqçı olmaq istərdim.

Bəlkə nəsə dəyişə,

dəryadakı arzular

tilovuma ilişə...

BACARMIRAM

Gücüm çatmır,

Bacarmıram...

Çünki sehrbaz bənna deyiləm

ölümlə həyat arasında iri daşlardan

keçilməz bir sədd hörəm.

Gücüm çatmır,

Əzrayıl əllərinə qandal,

Ayaqlarına buxov vurmağa...

Bacarmıram,

bir istedadlı rəssam da deyiləm

sabah tablosundan kədəri silib,

yerində fırçamla qəhqəhə çəkim!

Bacarmıram,

bacarmıram,

bacarmıram.

Əlimdən gələsi bir iş varsa

o da Allahın əmri ilə yer üzündə göçən

kimsəni yaddaşıma yazmaqdır.

Odur ki,

nahaq boylanmayın belə mənə tərəf,

a başdaşılarındakı şəkillər!..

SKRİPKA SƏSİ

Həzin-həzin bir musiqi əzir məni...

Ülvilikdən xəbər yetirən

incə notlar fəvvarə vurur.

Yatmış hisslərim tüğyan edir!

Musiqinin dəmirdən qopardığı

incə düşüncələr

bütün varlığımı coşdurur.

Dəmir simlərdən mülayimlik,

həlimlik qopur...

Səslən ey gözlərimdən uzaq

gözəllik səslən!

Sinəndən ayrılan nidalarla

yar mənim sinəmi

Ürəyimə yetişib

sakitliyinə xəncər çək!

Sonra isə simlərindən qopan

Sehrli notları bələdçim edib

apar məni, apar bu dərd-sər dünyasından!

• “Qurdoğlu” tarixi romanı işıq üzü gördü
• Müşfiqin "Oxu tar" şeirini həsr etdiyi tarzən
• Eyni bədənin qoluyla qıçı arasındakı fərq - İntim yerlərimizi niyə gizlədirik?