Sofi Lorenin məcburi abort xatirələri

Sofi Lorenin məcburi abort xatirələri
20 sentyabr 2017
# 21:00

Bu gün məşhur aktrisa Sofi Lorenin doğum günüdür. Kulis.az bu münasibətlə onun məcburi abort xatirələrini təqdim edir.

Körpəmin gözlərinə baxmaq üçün can atırdım. Amma elə olmadı, sonrakı günlər həyatımın ən qaranlıq günlərinə çevrildi. İş başında olsam da hiss edirdim ki, nəsə yerində deyil. Romada bir ginekoloqla danışdım, dedi ki, hər şey qaydasındadır, sadəcə bir neçə dincəlim və maşınla yox qatarla səyahət edim.

Moravianın hekayəsinə çəkilən filmin son hissələrini çəkmək üçün Milana gedirdik. Tərslikdən, bu hissələrdə bütün əhvalatlar maşında baş verirdi. Maşın yoldakı bütün sarsıntıları göstərmək üçün hidrolik bir yayın üstündə qurulmuşdu. Bu əsl maşından dəfələrlə pis idi. Milandakı ilk gecə çox dəhşətli ağrılar hiss etdim. Oteldən doktora zəng vurdum, doktor məni sakitləşdirməyə çalışdı, amma bir neçə saat sonra təcili yardıma müraciət elədim. Diqqət çəkməmək üçün ambulans çağırmadıq amma liftdə az qala özümdən gedirdim. Ən yaxın xəstəxanaya getdik. Ətrafımdakı adamların təlaşı məni bütün ümid və xəyallarımı məhv edəcək qorxunc tragediyaya hazırlayırdı. Özümü çox gücsüz hiss edirdim, suallar verirdim, amma mənə heç kim doğru-dürüst bir cavab verə bilmirdi.

“Narahat olmayın, xanım, indi baxırıq, həll edəcəyik, narahat olmayın, hər şey yaxşı olacaq”. Bu sözlər əslində heç nə deməyən sözlər idi və məni çarəsizlikdən xilas eləmirdi. İndi bəzən özümü o yataqda, bəyaz divarlı neon işıqlı dizenfeksiya qoxulu o otaqda hiss edirəm.

O gecənin ən iztirablı xatirəsi isə rahibə tibb bacılarının məni ittiham edən və alçaldan baxışlarıydı. Anlayışsız, insanlıqdan uzaq, hər cür duyğudan məhrum baxışlar idi. Bu lazımsız alçaltma, həqiqəti əllərində tutduqlarını sananların cahilliyindən qaynaqlanırdı və onlar qarşılarında qadının arzuları və qorxuları haqqında heç nə bilmirdilər.

Sofi Loren abortdan sonra hiss etdiklərini də qeyd edir:

“Çətin vəziyyət idi. Özümü içi tamam boşalmış kimi hiss edirdim. Sanki dünyanın bütün işıqları sönmüşdü. Özümü nə qədər məcbur etsəm də gələcəyimə dair heç nə görə bilmirdim. Özümü heç bir zaman hiss etmədiyin qədər tənha və çarəsiz hiss edirdim. Mənim ulduzluğum körpəsinə döş verməyə hazırlaşan yenicə doğmuş anaların xoşbəxtliyi qarşısında çox sönük görünürdü”.

# 1506 dəfə oxunub

Oxşar xəbərlər

Buğdanın göyə çəkilməsi -  Murad Köhnəqalanın yeni hekayəsi

Buğdanın göyə çəkilməsi - Murad Köhnəqalanın yeni hekayəsi

10:00 29 iyun 2025
İki həftədə iki ölüm, unudulmuş soy, gizli bağlantı - Kəbirlinski kimdir?

İki həftədə iki ölüm, unudulmuş soy, gizli bağlantı - Kəbirlinski kimdir?

10:00 28 iyun 2025
Xalq düşmənini evində gizlətdi, 14 yaşlı oğlu ilə sürgünə göndərildi, şahın qızıl saatını satdı - SSRİ-nin ən "arzuolunmaz" qadını

Xalq düşmənini evində gizlətdi, 14 yaşlı oğlu ilə sürgünə göndərildi, şahın qızıl saatını satdı - SSRİ-nin ən "arzuolunmaz" qadını

12:00 27 iyun 2025
Dünyanın 10 möhtəşəm festival və karnavalı

Dünyanın 10 möhtəşəm festival və karnavalı

10:00 27 iyun 2025
Sənə Şuşadan əl yelləyirəm, ana - Ən yaxşı müharibə şeirlərimiz

Sənə Şuşadan əl yelləyirəm, ana - Ən yaxşı müharibə şeirlərimiz

10:00 26 iyun 2025
"Bu hekayə deyil, əhvalatdır..." - Müzakirə

"Bu hekayə deyil, əhvalatdır..." - Müzakirə

15:00 20 iyun 2025
#
#
# # #