Kulis.az tərcüməçi Azər Əhmədovun təqdimatında çağdaş Mark Strandın şeirlərini təqdim edir.
Adam və dəvə
Qırx yaşım tamam olan axşam
artırmada oturub papiros çəkərkən
hardansa bir adam və bir dəvə peyda oldu.
Heç biri heç nə demədi, amma
küçəboyu yeriyib uzaqlaşandan sonra
mahnı oxumağa başladılar. Nə oxuduqları
bir sirr kimi də qaldı mənimçün – sözləri
ayırmaq olmurdu, melodiya da həddən
ziyadə şərqsayağıydı. Şəhərdən çıxıb
çöllüyə getdikcə səsləri birləşib
qumları süpürən küləyin səsindən yuxarı qalxdı.
Oxumalarının möcüzəsi, adamla dəvənin
bu ilğımlı qarışığı bütün qəribə cütlüklərin
ideal bir imicini yaradırdı. Mən bu uzun illəri
belə bir gecə üçünmü yaşamışam? İnanmaq
istəyirdim ki, bəli, elədir, amma yoxluğa qarışan
adam və dəvə birdən oxumağı dayandırdılar,
qayıdıb təzədən şəhərə soxuldular. Gəlib-gəlib
artırmanın qarşısında dayanıb muncuq gözləri ilə
mənə baxıb dedilər: “Korladın. Hər şeyi korladın.”
Ana və oğul
Oğul ananın otağına girir və ananın
uzandiğı çarpayının başında dayanır.
Oğul inanır ki, ana ona həmişə dediyi
sözü deyəcək. Ki, sən mənim oğlumsan,
hər zaman mənim olacaqsan. Oğul əyilib
ananın dodaqlarından öpür. Dodaqlar
soyuqdur. Hisslərin basdırılması başlayıb.
Oğul sonuncu dəfə ananın əlinə toxunur və
dönüb göydəki bütöv aya baxır. Ayın
külrəngi işığı döşəməyə düşür.
Əgər ay danışa bilsəydi nə deyərdi?
Əgər ay danışa bilsəydi heç nə deməzdi.
