Kulis Elza Seyidcahanın “Şeytana papış” şeirini təqdim edir.
Ey şeytan
İmansız olma bu qədər,
İmana gəl!
Bu meydan, bu şeytan.
Vicdansız oldun nə qədər,
Vicdana gəl!
Sən qursan bir dövran,
Verməz sənə bir yorğan,
Sən sancıdan qovrul,
Doğran,
Olmaz səni doyuran!
Sənə izn verdi O
İznin izini itirdin!
Lənət olsun sənə, şeytan!
Olsun lənət, kor şeytan!
İmanlı şeytanol sən!
Olma imansız şeytan!
Tanrının seçdiyinin göz yaşlarına dolma...!
Gözəl mahnılar oxu.
Nəğmələrin çoxu
Səmalardan pay oldu...
“Heç vaxt mənəm-mənəm,
Mənəm-mənəm deməyin ki,
Axırda soram gəlib
Mən olarsız!”
Dedin sən.
Səbəb olma!
Çox insanlar mənəm-mənəm,
Mənəm-mənəm dedilər...
Axırda gəlib səndən betər
Oldular, itdilər...
İzinin izini itirdin sən.
İzinin dizini görəcəksən sən
Şeytan!
Mələk idin
Niyə döndün tanrıdan?!
Bu insanlar yazıqdırlar,
Axı onlar azğındırlar,
Ürəkləri
Fikirləri
Dalğındırlar.
Onsuz onlar yalqızdırlar.
Yapyalqızlar, ağızlar
Sən onları azdırmısan.
Pis yollarda yandırmısan.
Şeytan, çəkil uzaqlara
Heç olmasa qulaqlara
Bir az tanrı səsi gəlsin
Günahlara batanlara
Azca onun rəhmi gəlsin.
Yalvarıram, yazığın gəlsin
Şeytan, sənin bu dünyadan üzün dönsün!
Şeytan, sənin insanlardan
Nəfsin ölsün!
Savaşacam ruhumuz üçün
Mən səninlə!
Dünyamız üçün dalaşacam kəfəninlə!
Pis ruhlara qapılmayaq!
Ey insanlar
Biz onlara satılmayaq!
Allahdan üz çöndərməyək!
Tanrıdan biz sakınmayaq!
Nə olar, şeytan
Əl çək bizdən.
Uzun dönsün içimizdən
Elə dönsün 70 arxa
Dönənimizdən o yana dönsün bu dönməyin
Gəlməsə itsin bu itməyin!!!
