Aytən Nəsibbəyli
Uşaqkən
Uşaqkən
nağıllarda ağıllı kəndli
olardıq biz.
Ya ədalətli padşah
Ya gözəl şah qızı.
Özümüz seçərdik
nağılı, rolumuzu.
Fəqət bir gün onlar
“amma”larla “başladı”.
Uşaqkən
su damlalarından
rəsmlər çəkərdik biz.
Xəyallarımız kimi
oyundan oyuna
fiqurdan fiqura salardıq onları.
Biz damlaları dağıtdıq
Xəyallar o uşaqları.
Uşaqkən
kibritdən ev düzəldərdik biz.
“Evsiz uşaqları” bilməzdik amma.
“Evsiz ” nədir bilməzdik amma.
Uşaqkən...
anamıza inanardıq biz.
Uşaqkən....
Uşaqkən
böyümək istəyirdik biz.
