Biri var imiş, biri yox imiş, bir zamanlar varlı bir kişi var imiş. Onun çox pis bir vərdişi də var imiş, başqaları haqqında qeybət edərmiş.
Bir gün o, qonşusu haqqında pis sözlər danışır. Bu şayiələr çoxlarının qulağına çatdı və qonşusu ondan incidi. Səhvini başa düşən kişi söz-söhbətin aradan qalxmasına çalışsa da bir faydası olmadı.
Çarəsiz qalan adam nurani bir adamın yanına getdi ki, bəlkə sözlərini geri götürə bilsin.
Nurani adam onu səbirlə dinləyib dedi: "Mən danışdığınız bütün pis sözləri geri götürə bilərəm, ancaq bunun üçün siz mənim bütün dediyim şeyləri etməlisiniz!"
"Mən nə desəniz edərəm, təki bütün dediyim kəlmələr geri götürülsün!" - varlı adam dedi. Yaşlı kişi ona dedi: "Çoxlu quş lələkləri toplayıb yığın və onları götürüb şəhərin ortasına tökün!"
Varlı kişi bir səbət quş lələkləri yığıb yolun ortasına tökdü. O,yaşlı adamın yanına gedib dedi: "Mən dediyiniz bütün şeyləri elədim, indi xahiş edirəm mənim qonşum haqqında dediyim bütün sözləri geri götürün."
Yaşlı adam cavab verdi: "Əgər sən yola səpələdiyin bütün lələkləri geri gətirsən, onda mən bütün sözlərini geri qaytara bilərəm. Yadda saxla ki, onların hər biri mənə lazımdır!"
Varlı kişi narazılıqla cavab verdi: "Bağışlayın cənab bu mümkün deyil axı, indi bütün lələklər başqa yerlərə uçub gedib, mən onları necə geri qaytarım? Əgər qabaqcadan desəydiz mən onları saxlayardım, çox ətrafa səpələməzdim."
Nurani insan gülümsəyib və dedi: "Sənin dediyin bütün sözlər də lələklərə bənzəyir. Birinci ağızdan çıxır, el-aləmə yayılır, onları artıq geri qaytara bilmirsən. Onlar külək kimi səpələnir və uçur. Sən yalnız onlara deməmişdən əvvəl nəzarət edə bilərsən. Ona görə də həmişə düşün, sonra danış."
Varlı insan öz səhvini başa düşdü və özünə söz verdi ki, bundan sonra sözü düşünüb sonra danışacaq.
İngilis dilindən çevirdi: Aysel Zaurqızı
