Leyla Namazovanın şeiri
Mənə günəşim demə günəşdən gür saçıram
Mənə ulduzum demə ulduzdan parlağam mən
Mənə ayım demə aydan işıq saçıram
Mənə gülüm demə güldən gül qoxuram mən
Mənə maralım demə maraldan da gözələm
Mənə ürəyim demə ürəyimdə yerin bol
Mənə canım demə canın mənə əzizdi
Mənə gözüm demə gözünün nuru mənəm
Mənə sevgilim demə sevgin tək mənə aid
Mənə əzizim demə əziz insanın mənəm
Mənəm səni tək sevən sənin oduna yanan
Daima sənin yanında qalmaq istəyən biri
Nəfəsini hər an duymaq ürəyini oxumaq
Bu dünyada sən mənim ən böyük varlığımsan
Hər an könlüm sevinir sən yanımda olanda
Bəxş edirsən bu sevinci, mənə hər an həmişə
Səni sevmək səni duymaq nə qədər də xoş imiş
Sevgim ruhlandırır məni hər an səni sevməyə
Bu həyatda sən mənim ən böyük hədiyyəmsən
Damarımda qanımsan, canımsan, ürəyimsən
Sənsiz bir anlıq belə yaşaya bilmərəm mən,
Həyatımın mənası qəlbimin sahibisən
Ürəyimin oğrusu könlümün sevincisən
Qürurumsan fəxrimsən ən doğma adamımsan
Səni sevirəm desəm nə edərsən mənə sən
Nə olar rica edirəm sev məni mənim qədər.
