Kulis.az Günel Rəcəbin yeni şeirlərini təqdim edir.

On dörd gecəlik ay bilir

Yaz yağışının sirrini.

Yeni səhifədən başlayanlar

Bakirə, ağ vərəqlərə

Döşəyər təkliyini.

Ağ divar kağızı

Ağ divan....

Bir axşam qayıdarkən evimə

Üşütdü ruhumu

Evimin bakirəliyi

İllər sığalladıqca

Bu sevdanın telini

Qısıldı ürəyimə

Ürkək körpələr kimi.

Bürümə məni xəyallarına!

Gerçəyim ol!

Geyinim əynimə.

Şərfim ol!

Rəngbərəng

Təpədən dırnağadək

Bürünüm rənglərinə!

***

Yığıb son ümidləri

Yollara çıxdım, adam.

Bütün yolları gəzdim.

Səni tapmadım, adam.

Sənsiz çilik-çiliyəm

Min yerimdən sınıram

Ağrıların içində

Səni sayıqlayıram.

Ümidlər səssiz-səssiz

Pəncərədən baxarmış.

Göz yaşı da adama

Gecə layla çalarmış.

Gecənin sahilində

Ulduzları yığmışam.

Buludlar arasından

Sənə çığır açmışam.

Ümidimi pərdə tək

Pəncərəmə tikmişəm.

Bəlkə gələrsən deyə

Gözlərimi dikmişəm.

Hələ ulduzlar sönməmiş

Ümidlərim ölməmiş.

Pəncərəmdə işığım,

Geri dön, yaraşığım!

***

Çıraq kimi

Əzizim Emmaya!

Tökülər insanlar ömrümdən

Tökülər yarpaq kimi.

Kimi uzaqlara,

Qəlbindəki qırxıncı otağa.

Kimi məçhula

Qapısıbağlı otaqlara.

Kimi saralar, çürüyər

Ayaqlar altında əzilər,

əzilər torpaq kimi...

kimini zaman qoparar

qoparar külək kimi.

Uzadarsan arxasınca əlini

əlini budaq kimi.

Gedişinə üzülər

Qaranlığa bürünərsən.

Axtararsan...

Axtararsan çıraq kimi...

***

Skripkanın bu səsi
günlərdir ağladır məni.
İlmə-ilmə sökür ruhumu.

Güzgülər də

üzümə vurur
ruhumun yoxluğunu.

Asın məni şeirlərimdən!
Anamın göz yaşıyla,
Noyabr yağışıyla
yuyun günahlarımı.

Ruhumun boş yerinə
qoyun saralmış
çinar yarpaqlarını...

• Barış Mançonun bacısı vəfat etdi
• “Aktyorluğu öyrən” layihəsi çərçivəsində diplom tamaşalarının nümayişi baş tutdu
• Milli Kitabxanada sərgi açıldı