Kulis.az rus şairəsi Anna Axmatovanın şeirlərini şair, bu gün 55 yaşını qeyd edən Ramiz Qusarçaylının tərcüməsində təqdim edir.
Sakit-sakit axır Don,
Ötür gecə səsindən.
Diksinir Ay işığı
Bir İnsan kölgəsindən.
Dolub sahildə qadın,
Nə qazandı həyatda;
Əri qəbirdə yatır
Oğlu da qazamatda...
***
Mən badə qaldırıram
Viran qoyduğun evə,
Və... səni sevə-sevə,
İçirəm yoxluğuna,
Bir də gözlərindəki
Ölü soyuqluğuna, ikilikdə təkliyə...
Tanrı da bu sevgini
Xilas etmədi deyə...
***
Mən qulaq asmırdım qapı dalından,
Səni izləmirdim səndən gizlicə.
Mən sənə güvəndim inandım sənə -
Bilmədim, sən məni aldatdın necə...
İndi gəlib üzr istəyəcəksən ,
Niyə bağışlayım,
Nəyi və kimə...
Səni sevməsəydim bağışlayardım
Nə üzlə qaytarım səni qəlbimə?!
**
Söylə mənim adım nəyinə gərək,
Sahildə əriyən ləpələr kimi,
Səsində qarıyan son kədər kimi
Dilinə dəyməmiş ölüb gedəcək...
Söylə, mənim adım nəyinə gərək,
Ölü iz qoyacaq and yerində o,
Yad dildə yazılan yazılar kimi
Qonub baş daşına cizgilənəcək...
Söylə, mənim adım nəyinə gərək,
Səni ki, könlümə yetirməyəcək,
Bir də o sevgini bitirməyəcək,
Öləcək meşənin decə səsi tək...
Bir güncə...
Qəlbinin qərib çağında
Kədərdən asılan tənhalığında
Həsrətin tarıma çəkilən vaxtı
Adım dodağına qayıdacaqdır...
