Alt paltarın bizdə qalıb, necə unudum səni?

Alt paltarın bizdə qalıb, necə unudum səni?
9 aprel 2014
# 12:00

Kulis.Az Rövşənin yeni şeirlərini təqdim edir.

Şairin arzusu

aylardan dekabr ola, günlərdən şənbə

çıxasan Eyfel qülləsinə gecənin üçündə

ciyər dolusu nəfəs alıb tüpürəsən Parisə

yerlər göylərə qalxa bir neçə saatın içində

səhər mətbuat coşub bəd xəbərlə çalxana

“Sena çayı qəfildən aşıb-daşmış bu gecə

xəbərsiz qonaq düşüb bizim yurda fəlakət

erməni xalqı kimi xain, quduz dalğalar

16 yaşlı qızı alıb-qaçmış bu gecə.”

qoca şairlərini çıxardalar ekrana

üzünə dəsmal tutub ağladıqca ağlaya

səsindəki qəzəblə ürəkləri dağlaya

gözündəki atəşlə hamını çildağlaya

deyə: bu iş bəlli ki, almanların işidi

əsirdi yağılara doğma yurd yerlərimiz

bu qədər haqsızlığa susur dünya birliyi

əgər sülh yolu ilə qaytarmasalar Nantı

qoy bilsinlər almanlar bu işin sonu qandı

sonra meydan verilsin Paris aşıqlarına

dərd nəğməyə çevrilsin insanların dilində

millət qulaq assın ürəyi kədərli,

gözləri yaşlı

dərddən dingildəyən el aşıqları oxusun zildən:

Sena çayı aşdı-daşdı

Kozettanı aldı qaçdı...

Pişik

səhər açılar-açılmaz

daldalandığı zirzəminin divarlarına

tapşırıb qaranlığı

tükləri didilmiş qara bir pişik

çıxar günəşə

içində nəğmələrin ən itkini

ən çarəsizi

burnunda süd qoxusu

harasa tələsən adamların

gözlərindəki məzlumluğu yalayıb

eyvandan atılan

qanlı bezlərin yanından keçər

insan olmaq həsrəti səngiyər bir az

tələsər

tələsər süpürgəçi Yetərin

süd qoxuyan ayaqlarına

Etiraf

icazə ver gedim

yol ver çıxım ürəyindən

çox geçikmişəm sənə

mən səndə

çəkdiyim siqaretin

qoxusu qədər qala bilərəm ancaq

yuxudasan hələ

tanımaq istəmirsən məni

həyatını yandırırsan

şirin yalanlarımın odunda

sənə bir söz deyim

məndən vəfa umma heç vaxt

unutma

saxla bu sözümü yadında

mən sənin mersedesinin

rezinindən daha etibarsızam

Necə unudum səni?

səni nəfəs-nəfəs sevdim

sevdim udum-udum səni

ürəyimi oda atsan

yandıracaq odum səni

getmə inadına minib

acı susub, acı dinib

gülsən, səninlə sevinib

ağlasan ovudum səni

ayrılıq tütəyin çalıb

gedirsən xəyala dalıb

alt paltarın bizdə qalıb

mən necə unudum səni?

Ürəyim əllərində

saçların küləyin əllərində

qalxmasın deyə paltarının ətəkləri

əllərini cütləyib tutmusan qabağına

gedirsən

gedirsən ürəyim əllərində...

# 4522 dəfə oxunub

Oxşar xəbərlər

"Dünyasını dəyişən ana, qürbətdə yaşayan qardaş, tək qalan ata və..."  - Elnarə Akimova

"Dünyasını dəyişən ana, qürbətdə yaşayan qardaş, tək qalan ata və..." - Elnarə Akimova

16:00 20 noyabr 2025
"Həm qəribə zövq aldım, həm də əsəbiləşdim..." - Hekayə müzakirəsi

"Həm qəribə zövq aldım, həm də əsəbiləşdim..." - Hekayə müzakirəsi

15:15 20 noyabr 2025
“Yeni ədəbiyyatı tanıyaq” layihəsi çərçivəsində növbəti  müzakirə

“Yeni ədəbiyyatı tanıyaq” layihəsi çərçivəsində növbəti müzakirə

16:57 18 noyabr 2025
"Tənhalığın ardınca insan ömrünün finalı gəlirsə..."  - Nüşabə Hüseynli

"Tənhalığın ardınca insan ömrünün finalı gəlirsə..." - Nüşabə Hüseynli

16:39 17 noyabr 2025
"Əli ilə Ninonun münasibəti  mədəni sintez və parçalanmanın modelidir..." - Sevgi nə qədər dözə bilər?

"Əli ilə Ninonun münasibəti mədəni sintez və parçalanmanın modelidir..." - Sevgi nə qədər dözə bilər?

15:00 15 noyabr 2025
“Unuda bilmirəm. Amaliya Pənahova” bədii-sənədli filminin təqdimatı olub

“Unuda bilmirəm. Amaliya Pənahova” bədii-sənədli filminin təqdimatı olub

14:00 15 noyabr 2025
Ana səhifə Yazarlar Bütün xəbərlər