Kulis.az şair Fərid Hüseynin Qahirə şeirlərini təqdim edir.

Nəhrun-Nil

Kimisə xatırlamağa bəzən bir ömür bəs etmir,

yoxsa gəlib gecə-gündüz düşünərsən...

...Nil uzunu...

Batanları aramırlar,

çaysa aldığı canları

itirməz, ovcun saxlar

Nil uzunu...

Bir sahildə yandırılmış binalar

Bir sahildə işıqlı restoranlar

Bir sahili bu dünyadı,

bir sahil o dünya

Bu dünyadan o dünyaya

qayıqçılar beş qneyə aparırlar.

Sevənlər arzularını yazıb atırlar suya,

Barmaqbalıqları udur dünya boyda arzuları,

Bəs görən niyə talelər qarışmır Nilin canına?

Eh... indi anam mənə körpü üstündən baxsaydı,

yəqin mindiyim qayığı qundağa oxşadardı,

Mənimsə başım günbəz,

əllərimi də minarə

Allaha şükür edirəm...

Nil uzunu...

Qahirə qədəri


Burda “Ölü şəhər”in sakinləri

nəsil-nəsil əzizlərini

evlərinin zirzəmisinə gömürlər;
burda ən adi şeydən ötrü ağladınsa,

demək, ölünün üstündə,

məzar başında da ağladın.

Təhrir meydanındakı tanklar

mürgüləyən inqilabın keşiyini çəkir hələ də –
xalq oyansa,

odlu iynə vurub uyudacaqlar.

Xan Xəlili bazarındakı işıqlar

insan üzündə daha da solğunlaşıblar;
iztirabları anlayıblarmı görən?
Mənisə bir qoca qarının

gəlinlik donunda dilənməsi az qala dəli eləyir.

Yaşımın indisində sözlərin gücsüz,

arzuların aldanış olduğunu anlamaqçün

otel odasındakı pərdəni sıyırmaq bəs edir mənə.

Dinin ədalətindən danışanlar

məscidə girəndə

ayaqqabılarını əlinə götürürlər.

İndi dünyanın beşiyində

muncuq satan kişiylə,

üzərlik gəzdirən qocanın,
və oyuncaq ehramlar düzəldən ustanın

ümidləri sorğulamır inqilabı –

hamı öz yerinə ölüb: həyat müdrikdir.
Deyirlər gözlərin olsa da qürbətdə korsan;

korun qaranlığa danışmasıdır bu gecə bu şeir...

• Azərbaycan London Beynəlxalq Kitab Sərgisində
• "Xurşidbanu Natəvan" Şəki Dövlət Dram Teatrında
• Azərbaycanlılar heç vaxt müsəlman olmayıb