Məni dünyanın ortasında buraxıb getdin. Heç vaxt dünyadan bu qədər qorxmamışdım. Hətta xalalarım məni uşaq vaxtı kinoteatrda unudub gedəndə də. Bilirdim ki, dalımca gəlib götürəcəklər. Amma indiki yaşımda kim götürəcəkdi məni bu ortalıqdan...
Göy harasa getmişdi. Yer yerində deyildi. Ağaclar kölgələrini qurşaqlarına yığmışdılar...
Göz yaşım nəfəsimin həyəcanında buxarlanıb gözümə dolurdu. Burumun suyu köynəyimin ətəyində quruyurdu. Üzümü hansı tərəfə döndərirdim bütün divarlar baş daşı idi. Hamısının da üzərində sənin fərqli şəkillərin. Hamısı da məni qoyub gedən yerdə...
Heç nə təsəlliyə oxşamırdı. Hər şey hündür və tikanlı idi... Hətta külək də. Yağış istəmirdim. Birdən isti yağar deyə.. Qaranlıqdan qorxurdum. Sabahı gətirməz deyə... Pis fikirlər hər tərəfdən qapazlayırdı məni... Gözlərim hər yeri dumana bürümüşdü. İnanmaq istəyirdim ki, Allah hardasa bu dumanlıqdadır...
Sonra bir qız uşağı gəldi. Gəldi və əlimdən tutub apardı məni. Bu sənin uşaqlığın idi... Böyüklüyünün səhvini düzəldirdi... Və mən onun ətəyindən tutub ruh olmağa getdim...
İLQAR RƏSULU FACEBOOKDA İZLƏ
Divarlarda sənin başdaşların
Oxşar xəbərlər
Məmməd Orucla bir gün... - VİDEO
09:40
23 aprel 2025

"Belə hekayələrin yazılmasına ehtiyac var" - Müzakirə
12:00
22 aprel 2025

"Kəramətin üzünə gülən dostları əl altından qarşı tərəfə işləyir" - Rasim Qaraca
14:20
21 aprel 2025

“Beyrək” pyesində postmodernlə antik mətnlərin dialoqu - Elnarə Qaragözova
16:40
16 aprel 2025

"Milli kitab 10-luğu" - "Bir gəncin manifesti"
09:00
16 aprel 2025

On il qabaq müəllimimin mənə dedikləri... - Ulucay Akif
12:00
15 aprel 2025