Aysunun avqust qayıdışı

Gün başladı xaric səslə,

pozuldu ritm.

Günaha bulaşdı gecə...

Ölçüsüz-biçisiz bir haldasan,

bilirəm, gəlirsən, yoldasan...

Sən gələnəcən yuyacam günahımı

öz fərmanımla.

Dəyişəcəm bu ölkənin adını,

Ünvanını.

sənin adını verəcəm

bütün küçələrə, prospektlərə.

şəkillərini asacam

başımız üstdən,

rəngli heykəllər qoyacam sənə.

Yağış səsini bu ölkənin

Himni elan edəcəm.

Göy qurşağı olacaq bayrağımız...

Axı mən də ömrümdə

bircə yol nəyisə

eləməliyəm sevgiylə...

Beləcə, öz ölkəni

təhvil verəcəm özünə,

qələmimi də götürüb biryolluq gedəcəm

şairlərin diktator

olduqları yerə - SÖZƏ...

...Olduğum qədər gerçəyəm

Gözləmədiyim səmtdən düşdü gecə,

tamam ayrı şəkildə.

Olacaqlar olmayacaqlarda itdi,

birgəliyimiz sona yetdi,

8 apreldə, çay qırağında,

dovşan qanıyla qoyuldu nöqtə...

tanıtmamalıydım zəif yerimi

sənə əslində...

Ancaq anlamadığımı anladım,

nöqtə qoyanda sonuncu söz düzümünə.

Gözləmədiyim yerdən düşdüm gecəyə,

qara yox, ayrı rəngdə.

Söndü çevrəm ayrı biçimdə,

söndürdün varağımı, qələmimi də

yad ritmdə.

Yazmağa bircə kəlmə də tapammadım

səndən sonra.

Səndən sonra itirdi anlamını sözlər də.

Varağım boyandı sözlərin ağ rənginə...

Qaytara bilmədim sözləri

İtkin görünüşünə.

Məndən qabaq yazılanları da

tapıb qoyammadım yerinə...

Beləcə, sürgün elədin məni təkliyə.

Öz yanına dönməyi də yasaqladın mənə.

Gördüyün qədər deyiləm,

Olduğum qədər gerçəyəm,

bircəyəm bu boyda çoxluğun içində,

...təkliyimlə çoxam...

İuda öpüşü

Sözlüklərdə axtarıram anlamını hələ də,

səni anlamaq lazımdı mənə.

Ayrı cür düşürsən,

Olduğundan yekə çıxırsan şəkillərdə.

Ən usta fotoçu da

çəkəmmir səni olduğun tək...

Düz bax, düz,

burda dura-dura

yayındırma baxışlarını

bütün suçlular kimi ora-bura.

Onsuz da olduğunda yoxsan...

Bir bütöv, uzun gün verilmişdi sənə,

onu da böldün sevincə, kədərə,

ayırdın gecəyə, səhərə,

kəndə, şəhərə...

Nə fərqi, dostum, indi

satdığın nəm salfetdi,

ətirdi, yoxsa adam?!

Təki satmağa bir şey olsun,

bazar olsun...

Satırsan istədiyini,

istədiyin qiymətə,

al-verdə itə-itə.

Oldun bazarçı, tapdın yerini.

Sonunda bir öpüşlə

adam satmağı da

öyrəndin İuda kimi...

Sonuncu “və...”

Matəm marşı da,

mollanın səsi də,

elə bu it ulartısı da

sonuncu “və...”di,

o taya işarədi...

Bir yerdən gəlir,

üçü də verir eyni anlamı,

ritmləri olsa da ayrı-ayrı...

Köhnə evin mətbəxində “Dekameron”

Unudulmuş kitabmış köhnə evlər,

qaynamağa yadırğamış qazanlar,

bizi bu bozluğa yazanlar...

Səhifələrdən başlayır

bütün kitablar.

Kitablardan törəyir

yalanlar, olub-olmayanlar...

...Hərflərdən başlayır,

hərflərin düzümündən asılıdı sözlər,

ağı, qarası,

bütövü, parası var,

hər sözün öz sırası var.

Ayrı sırada ya görünmür,

ya mənasız olur,

ya da başqa anlam verir bizim kimi.

...Səhifələrdən başlayır bütün kitablar...

Yazılarda çox vaxt ayrı yerdə oluruq,

özgə cür görünürük,

başqa şəkildə oxunuruq.

Ancaq suç özümüzdədi –

Köhnə sözə təzə üzük,

boş sözük,

anlamımız olmayan sözlüyük...

Oxuya bilmirik bir-birimizi

dərgilərdən, qəzetlərdən,

saytlardan qıraqda-

yaşantılarımızda...

• Parfenon məbədindən dayaq konstruksiyaları götürüldü
• Üslubun yaratdığı poetik enerji... - Mətanət Vahid
• “Faşizm qadın və kişi arasındakı münasibətdə başlayır…” - İngeborq Baxman