Kulis.az Fəridənin on illik fasilədən sonra yazdığı yeni şeirlərini təqdim edir.
Pünhan Əzimə
Yaradan alnımıza yazıbsa taleyimizi
bəs niyə səni ovcumdan oxuyur qaraçılar?
Bir şəhər səs-küyün arasında
təkcə sənin səsin oyada bilirsə içimdəki əlvan kəpənəkləri
Sən də gedib bir göl tapıb kənarında susursansa eləcə
"Qoxunçun darıxdım" desəm, Bakıya yağış yağar?!
Bircə, sevirəm demə, noolar, inanaram
inanaram və rəngini dəyişər yenə hər şey.
Inam da ölüm qədər ağrılıdı
nə yaxşı ki, hələ də
bundan xəbərsizdi
ümidlə qorxunun arasında çırpınan yarımcan sərçə sevdalar...
***
Yuxuda gördüm ki, daha darıxmırsan saçlarımçun
Gördüm ki, başqa gülüşlərə düşüb gözlərin...
Qaçıb Xəzərə danışdım, xeyrə calasın dedim.
Adını əfsun kimi pıçıldadım sulara...
Sonra bir qızın sevgilisi boğuldu dənizdə.
Mən onda bildim ki, xoşbəxtlik
birinin duasından, birinin ahından başlayır...
Bilmirsən...sevdamı unutdura bilməz sənə nə Allah, nə də Həvva qızları
Mən Lilitin nəslindənəm!
Eşq
nənəmin ilk şeytani günahından başlayır...
Ehh ...
Bəsitləşdirməyə çalışdıqca qəlizləşir hər şey,
amma sən yenə də gülümsə mənə.
****
Sıx meşənin ortasındakı bataqlığa
yarpaqların arasından süzülən
gün işığıdır səsin,
sənə doğru yuxulu bir nilufər pardaxlanır içimdə...
***
Varlığına şükür, sevgili, yoxluğuna şükür,
ayrılığına, uzaqlığına, soyuqluğuna şükür,
şükür, nə yaxşı ki,
bircə adam yetir dəyişməyə rəngini şəhərin.
Bizi Telegram-da izləyin
t.me/kulis_az
Bizi Instagram-da izləyin
Bizi Facebook-da izləyin
Bizi Twitter-da izləyin
