Kulis.az Səhər Əhmədin yeni şeirlərini təqdim edir.
Həyatın təntənəsi
Gündəmdə ölüm xəbəri,
Təqvimdə bayram günü.
Havada “Koronavirus”
Torpaqda mina kimi...
Qara maskalı böyüklər,
Ev dustağı uşaqlar.
Tətil eləmiş məktəblər,
Susmuş dayanacaqlar.
Adamların bir-birinə
Telefonda təbriki,
Ölüm düşərgəsindəki
Zarafatlardı, sanki.
“Dışarıda sren səsi”,
Evdə bayram süfrəsi.
Ölümün vahiməsinə
Həyatın təntənəsi.
Və ilaxır çərşənbəsi,
Tüstüləyən ocaqlar.
Bir də hər şeydən xəbərsiz
Çiçəkləyən ağaclar.
Bir də gülümsəyən Günəş,
Təsəlli təbəssümü.
Qaranlığın üzərində
Qələbə təcəssümü...
Şairlər hələ sağdı
Yenə bahar naz eləyir,
Gah gəlir, gah qayıdır.
Yenə ağac pıçıltıyla
Tumurcuğu oyadır.
Yenə Günəş gülümsünür,
Yenə dəniz fikirli.
Yenə fələk öz işində
Yenə zaman məkrli.
Yenə yağış nəğmə deyir,
Yenə külək züy tutur.
Yenə sabah gəl-gəl deyib
Bu günlərə toy tutur.
Yenə adamlar həyata
Vaxt hesabı uduzur.
Yenə hamı qayğılıdı,
Yenə hamı narazı.
Yenə Tanrı bağışlayan,
Yenə bəndə uşaqdı.
Peyğəmbərlər çoxdan ölüb,
Şairlər hələ sağdı.
“Qaz lələyi qanun yazır”,
Haqsıza kam aldırır.
Yenə ümid yol azdırır,
Arzu adam öldürür.
Hamam hamam içindədi,
Xəlbir saman içində.
Doğru sual altındadı,
Gerçək duman içində.
Minarələr dua edir,
Məscidlər namaz qılır.
Yenə hesab düz alınmır,
Yenə yerdə az qalır.
Alimlər hey kəşf eləyir,
Yenə müşkül açılmır.
Bədbəxtliyin müalicəsi,
(“Xoşbəxtliyin qafiyəsi”)
Tapılmır ki, tapılmır.
8 Mart şeiri
Mənə yaman maraqlıdı,
Səninçün kiməm axı?!
Ögeylərin ən doğması,
Doğmaların ən yadı.
Nə bilim ki, niyə yoxsan,
Bu dəqiqə hardasan?!
İş başındasanmı, yoxsa
Sükan arxasındasan?!
Bəlkə, adım dilindədi,
Yenə zikr eləyirsən?!
Hərdən qorxub çəkinirsən,
Hərdən şükr eləyirsən?!
Bəlkə, indi şəkillərdən
Sənə əl eləyirəm?!
Özümsə burda oturub,
Tənlik həll eləyirəm.
Düşünürəm ki, görəsən,
Evdəsən ya çöldəsən?!
Mən olan A nöqtəsinə
Hansı paraleldəsən?!
Yəqin ki, qaçaqaçdasan,
Nə işlər var başında.
Bilirəm ki, yadındayam,
Lələk yandırmasam da.
Bir telefondu, bir daxma,
Bir də susqun mən axmaq.
Darıxıram, ömrüm-günüm,
Zülm işdi darıxmaq.
Baş götürüb gedə bilsəm,
Gizlənməyə yer olsa.
Bir daha geri dönmərəm
Iki dünya bir olsa.
Amma cəsarətim yoxdu
Bu qapıdan çıxmağa.
Çoxdan məhkum olunmuşam
Bu evdə darıxmağa.
Nədi ki həyat dediyin,
Bir ömürlük müəmma.
Təkadamlıq kamerada
Bircə nəfəslik səma.
Gecikmə, qurbanın olum,
Ölüm yetişmədən gəl.
Bir-bir sönür ümidlərim,
Qaranlıq düşmədən gəl.
De ki, “Şəngülüm, Məngülüm,
Aç qapını, mən gəlim”.
Bir az sən sus, mən danışım,
Bir az sən de, mən gülüm.
Gəl, sözünə güvəndiyim,
Oduna qızındığım.
Hərf-hərf, heca-heca,
Adına yazıldığım.
Boğuluram öz içimdə
Gəl məni çölə çıxar.
Bir xilas kəməri uzat,
Gəl məni məndən apar.
Demirəm ki, əlində gül,
Qoynunda çiçək olsun.
Üzündə həmin təbəssüm,
Sinəndə ürək olsun.
Tələsik nəbzimi yoxla,
Denən “qorxma, sən sağsan”.
De ki, edam hökmü yoxdu,
Gözün aydın, azadsan.
Bircə damcı şəfa gətir,
Bir az güc, bir az Vətən.
De ki, sən yuxu görmürdün,
Denən, “mən həqiqətəm”.
De ki, qələbə bizimdi,
Atəşkəs pozulmayıb.
De ki, bugün saytlarda
Bəd xəbər yazılmayıb.
Söylə, “bax bahar qayıdır,
Arzular cücərəcək”.
De ki, sabah bayramındı,
8 Martın mübarək!
