Kulis.Az “Məşhurların məktubları” layihəsində İvan Turgenevin xanımı Polina Viardoya yazdığı məktubu təqdim edir.
Paris , bazar günü axşam , 1849-cu ilin iyunu
Axşamınız xeyir ! Kurtavneldə halınız necədir ? Min nəfərlə mərc qoşaram: ağlınıza da gəlməz ki... Mən də yaman şeyəm ha , min nəfərlə mərc qoşuram, halbuki Siz elə bu not kağızını görən kimi söhbətin nədən getdiyini başa düşmüsünüz. Belə, xanım , and içərək, gördüyünüz şeyi – musiqini və sözləri özüm qoşmuşam.
Bunun mənə nə qədər zəhmət, alın təri, əqli əziyyət hesabına başa gəldiyini təsvir etməkdə acizəm. Motivi kifayət qədər tez tapdım, özünüz ki, bilirsiniz: ilham gəlmişdi !
Amma sonra fortepianoda lazım olan melodiyanı almaq daha sonra nota köçürmək lazım idi... Dörd, ya beş qaralama elədim. Buna baxmayaraq, indinin özündə də arxayın deyiləm, məncə heyvərə bir şey alınıb. Bunun tonu necə ola bilərdi ? Ağlıma gələn musiqi parçalarını toplamaq üçün xeyli zəhmət çəkdim; indi də başım ağrıyır. Nə çətin iş imiş !
Hər necə olsa da, bu, bəlkə sizi bir - iki dəqiqə gülməyə məcbur edə.
Yeri gəlmişkən, mən oxuyanda özümü hədsiz dərəcədə yaxşı hiss edirəm - sabah birinci dəfə səhnəyə çıxıram. Zəhmət olmazsa , bəxtəbəxt yazdığım notlar üçün olduğu kimi həmin vaxta qədər bir bas təşkil edin. Qardaşınız Manyel məni fortepiano arxasında görsəydi, məcbur olacaqdı ki, ayağı ilə əsəbi halda dairə cıza - cıza və əlləri ilə havada nəhəng dairələr göstərə - göstərə Kurtavnel körpüsündə qoşduğu şeirləri yada salsın .
Lənət şeytana! Yəni musiqi qoşmaq bu qədər çətindir? Meyerber çox böyük adamdır ...
Hazırladı: Türkan Almuradova
