İnsanın bədəninə döymə, kəsmə və başqa üsullarla işarələr qoyması ibtidai qəbilələr arasında geniş yayılıb. Bədəndəki bu damğalar, kəsiklər, döymələr estetik məna ilə yanaşı dini mənalar da daşıyırlar.
Qəbilə yaraları adlanan bu üsullar (tribal scarification) afrikalı yerlilərin, hələ də qəbilə həyatı yaşayanların arasında geniş yayılıb. Onlar bədənlərinə qalıcı yaralar vuraraq onu modifikasiya edirlər. Bunun üç qaydası var: kəsmək, damğalamaq və dərini soymaq.
Hər bir üsulun özünəməxsus nəticəsi olduğu üçün həyata keçirilmə qaydaları da fərqlidir. Bu yaralardan bədəni vurdurmaq istəyən adamın qəbilə içində nüfuzu, bacarığı, şücaəti nəzərə alınaraq yaralardan biri seçilir.
