Yola çıxdığımız gün çox həyəcanlı idim. Qubadlıya gedən yollarda erməni vandalizminin buraxdığı izləri gördükcə, canlı döyüşlərin getdiyi yerləri bildikcə kədərlənirdim. Dilimdə şəhidlərimiz üçün oxunan dualar vardı.
Düşmən tərəfindən dağıdılan evləri gördüyüm zaman gözümün önündə həmin evdə çalınan vağzalı, həyətində oynayan uşaqlar, mal-qaranı haylayan insanlar canlanırdı...
Axı neçə neçə qızlar gəlin köçüb o ocaqlardan, nənələr, analar lay-lay deyib o evlərdə. Çətindir. Bütün yaralarına rəğmən ruhumun basqalı Qubadlımız öz sakinlərini tanıyırdı. Təbiəti bizi salamlayırdı. Həkərinin səsində illərin həsrəti, fəryadı, sevinci vardı. Quşların səsi, dağların əzəməti, günəş təkcə insanın özünü yox qəlbini də isidirdi. Qələbə sevincini bizə yaşadan Ali Baş Komandan cənab prezident başda olmaqla Vətən uğrunda savaşan igidlərimdən Allah razı olsun.
Aşağı Mollu kəndinə çatdıqda dərin nəfəs aldım. İnsan özünü Qubadlının zəvvarı kimi hiss edir. Ulu nənəm Həcərin məzarını təvaf etdim. Məzar bərpa olunmuşdu. Bunun üçün Qubadlı Rayon İcra Hakimiyyətinə və kəndin ziyalılarına öz təşəkkürümü bildirirəm. Ruhum dincəldi. Hüzur, rahatlıq vardı. Adını daşıdığım xalq qəhrəmanın orada uyuduğunu düşünəndə ruhu ilə danışmağa başlayır insan. Ürəklə: "Həcər xanım bizim igid oğullarımız Sənin adını da, məzarını da, ruhunu da, düşməndən xilas etdilər, mən gəldim" deyirsən. Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət, qazilərimizə şəfa versin.
Babam birinci Qarabağ savaşında öz el obasını tərk etmədi. Son nəfəsinədək döyüşdü, silahı ilə erməniləri öldürüb, şəhid oldu. Ən dəhşətlisi babamgilə gedən yolda keçirdiyim hisslər idi. Axı mənə Həcər adını qoyan babamın ruhu dolaşırdı orada. Təkcə ev dağıdılmamışdı. Mənim baba nəvazişinə məhrum qaldığım illərim dağıdılmışdı. Hələ də özümə gələ bilmirəm.
Həkəri çayının ətrafı, babamgilin həyəti oraları dolaşdıqca "uşaqlıqda bəlkə buradan keçmişəm ,bəlkə bu daşın yanında oynayan zaman yumalanıb yıxılmışam" düşünürdüm. Qarışıq hisslər hələ də davam edir. Duyğularım Qubadlıda qalıb.
Qubadlıda yeni doğulan atın balasını gördüm. Sevinərək gəzməyi öyrənirdi. Elə məhz həmin dayça kimi ümidlərimiz var. İnanıram ki, Qubadlı sağalacaq. Artıq Qarabağ da yeni dünyaya gələn körpələrin doğum şəhadətnamələrində Qubadlı, Zəngilan, Laçın, Kəlbəcər, Şuşa sözləri yazılacaq. Bu ümdə arzularla...
Həcər Əkbərova
