Kulis.az tanınmış yazıçı-publisist, AYB katibi Rəşad Məcidin 1981-ci ildə Şuşada yazdığı şeiri təqdim edir.
Dərədə möcüzə, dağda möcüzə
Torpağa bu qədər vurulmamışdım
Gözəllik önündə heç vaxt, heç vədə
Belə təzələnib durulmamışdım
Dili tutulubmu torpağın, daşın
Görən niyə belə səssizdir bu yer
Haçansa Üzeyir ayağı dəyib
Yəqin ona görə əzizdi bu yer
Sükuta bürünüb Cıdır düzümüz
Bülbülün səsinə dalandan bəri
Torpaq dərd əlindən qayalaşıbdı
Ellər Natəvansız qalandan bəri
Göz dikib bu yerə yağılar yadlar
Su olub düzündə axa bilməyib
Nə qədər zirvələr fəth edib Qacar
Amma bu zirvəyə qalxa bilməyib
Burda daşları da qoruyaq gəlin
Hansı bir daşdasa Vaqif qanı var
Bura yaddaşıdır obanın, elin
Burda hər bir nəslin öz ünvanı var
Deyirəm, dünyada sevgi tapılmaz
Övladın torpağa sevgisi kimi
Bu yurd yaddaşımda qalacaq mənim
Tarixin möcüzə sərgisi kimi
