Bu gün mərhum jurnalist və ictimai xadim Orxan Camalın doğum günüdür.
Kulis.az "Günün şeiri" layihəsində Həmid Herisçinin ona ithaf etdiyi "Son balet" şeirini təqdim edir
Neylon paket qalxıb
quşlardan da
yüksəyə uçdu.
İndi neynək, odu...
odu,
səmalarımızın dəli qaranquşu.
İçinə özünü qoyub
bükdün göylərin ovcunu.
Hə, budu... budu
qismətimdəki
qu quşlarının son baleti,
son oyunu.
Bu qədərmi cılızlaşıb
Zəmanəmizin Simurq quşu?
Tamaşanın quruluşçu rejissorunu
inan, bağrıma basardım,
Göz açınca, görərdim qarşımdadı
Axillesin qanlı topuğu.
Bəlkə dirilib üstümə gəlir
uşaqkən qovub çərlətdiyim sərçənin
qara tabutu?
Orxan Camalın Afrikadan gələn
narahat ruhu?
Özüm duydum,
Soyumurdu, dəmir tabutundakı Afrikanın
həm cəhənnəm, həm Prometey alovu.
Mənlə, çərpələng uçurdan
yeganə insan səndin,
Nooldu birdən səndələndin?
Çərpələngimizin ipini Afrikanın
ən quru ağacına düyünləyib
yerə sərildin...
Kremlin aşpazına,
əclafların keçəl başına
dünyanın ən çopur daşına
çırpıldın birdən-birə...
bilə-bilə, gülə-gülə
Getdin dünya hannibalizminin
düz göbəyinə.
Göydə bədirli Ayı,
yerdə, ağ kəlağayı...
mənim kimi solaxayı
tənhalıqda qoyub getdin.
Dedin,
ulduzlar parlaqdı orda...
Cəsədini çaqqallarla qatillər birgə gəmirdi
son kadrda.
