İlkin Baba
...Yenə üzündə gülüşün. Ətrafa nur saçırsan sanki. Əslində çox bəxtəvərsən. Dərd-kədər içində boğulanların arasında sənin kimisi hələ də var. Mənim üzümdəki məyusluğa belə əhəmiyyət vermədən, yenə təbəssüm edərək "gəl, çay iç" deməyin qədər səmimidir ürəyimdə sənə olan sevgim. Amma neyləmək olar, mən də beləyəm. Bəlkə də büruzə vermirsən, yox hamı belə olmalıdır deyə bağırıb, evi dağıtmaq istəyirsən. Sonra qorxursan...Üzündəki təbəssümün, gülüşün itər deyə... Sənin kimi biri daha bizim bu köçə qoşular deyə... Düzü haqlısan... Kaş ki, bir bilsək bir təbəssümlə nələr olacağını... Sevgi saçırsan dünyama... Bir uşaq kimi...
Heç bir qarşılıq gözləmədən. Saf və təmiz. Sevgi yalnız kişi-qadın arasında olmur dediyini duyar kimiyəm. Sevgi ürəklərdədir deyirsən. Bir ananın qəlbində, bir bağbanın sevgi ilə toxum səpən əllərindədir sevgi... Əsas olan onu o qabar basmış əllərdə tuta bilməkdir. Hiss etdirməkdir. Gec olmadan onu yaşatmaqdır. "Səni sevirəm" deyə bilməkdir. Sevgiliyə, həyat yoldaşına, anaya, ataya. Onu sevdiyini bilməsini istədiyiniz hər kəsə...
Ey, dost! Gecikmiş addımı ilk mən atıram. Qoşul mənə. Üzündə təbəssüm, qəlbində daşıya bilməyəcəyin sevgi ilə birgə... Sabahı gözləmə... Sabah gec olar... Get və o qapını döy...
