Bir vəzifə hərisinin dilindən
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Səni gecə-gündüz tərifləyərdim.
Aşkarda dəm vurub dövlətçilikdən,
Gizlində mən səni söküb yeyərdim.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Ağzımın küləyi adam yıxardı.
Tez bir bayraq asıb kabinetimdən,
Sonra yavaş-yavaş... puldan yığardım.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Bilgəhdə, Nabrаnda ev tikdirərdim.
Qara “CİP” alardım oğluma həmən,
Qızıma təzə bir “şestsot” verərdim.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Mən də ürəyimcə bir kam alardım.
Vallah, xoşum gəlmir heç İsveçrədən,
Gedib Antalyada bir dam alardım.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Özümü yolunda fəda edərdim -
Heç vaxt söz açmazdım məzuniyyətdən,
Düz səksən yaşında işdən gedərdim.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Bilərdim mən kimi hara qoyardım.
Manat da almazdım işçilərimdən,
Ancaq soğan kimi səni soyardım.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Sənə qulluq etmək olardı dərdim.
Bütün idarənin dəhlizlərində,
Qohumum, qardaşım, dostum bitərdi.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
O ulduz-müğənni mənim olardı.
Arvadımdan gizli ona şəhərdə,
Təzə binalardan bir ev alardım.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Üç-dörd şadlıq evi tikdirərdim tez.
Orda dörd-beş qaçqın işə götürüb,
Özümdən bir film çəkdirərdim tez.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Tufan qoparardım toyda hər dəfə -
Şabaş səpələyib xəzəltək göydən,
Sonra da pul cırıb, baxardım kefə.
Mənə bir vəzifə versəydin, vətən,
Evə tez-tez qalın kitab alardım.
Muzeyə, sərgiyə baş çəkib hərdən,
Çalışıb bir kübar adam olardım.
Mənə bir vəzifə...vətən, ay vətən,
Mən adam deyiləm, yoxsa bəs nədir?
Mənə bir vəzifə, stol verməsən,
Çıxıb gedəcəyəm burdan əbədi.
