Kulis.az şərqşünas-alim Nəriman Qasımoğlunun “Dekameron” və sosial təcrid “terapiyası” adlı yazısını təqdim edir.
Avropada 1347-53 illərdə baş vermiş taun pandemiyasında əhalinin dörddə biri tələf olmuşdu.
Renessans dövrünün məşhur yazıçısı Covanni Bokkaçço “Dekameron” əsərini o illərdə yazıb. Bir-birindən fərqli 100 novelladan ibarətdir. Oxuyanlara bəllidir, yaxın dostlar şəhəri tərk edib müvəqəti olaraq bir bağda məskunlaşır və əyləncəli əhvalatlar danışmaqla ruhlarını sönməyə qoymurlar.
Az öncə əsər haqqında Amerika mətbuatında getmiş və köhnə dostum, ABŞ-nin ölkəmizdəki keçmiş səfiri xanım Anne Dersenin öz səhifəsində paylaşdığı geniş və maraqlı bir yazı oxudum.
Məqalənin ideyası ümumilikdə bundan ibarətdir ki, Bokkaççonun epidemiyaya yazıçı kimi “Dekameron” əsəri ilə münasibət göstərməsi “əhvalat söyləmə profilaktikası” baxımından yaxşı bir müalicə üsulu imiş. Yazıçının ümumilikdə təlqini bu imiş ki, sosial təcridlə və bu zaman ruh yüksəldən fəaliyyətlə epidemiyanın ən ağrılı mərhələsindən mənəvi və fiziki baxımdan sağ-salamat çıxmaq olar.
"Covid-19" virusunun yayıldığı indilərdə isə imkanlar sərhədsizdir, virtual aləm, virtual klublar, online dərslər və s.i.
