Kulis.az Fərid Həsənzadənin yeni şeirlərini təqdim edir,
***
Nə vaxt ayrı düşdük biz,
bu qədər uzaq olduq?
Məsafəyə, yollara
qoşulub ortaq olduq.
Ölçü kilometrlər -
ürəklərin yarası.
Nəylə ölçülür görən
bəs ürəklərarası
məsafələr və yollar?
bəlkə belə ölçü yox.
Zaman uzağı kəsmir,
zamanın ülgücü yox.
Şeirim də sənə çatmır,
fikir ver, uzaqdasan.
Ya uzaq bir dənədi
ya sən hər uzaqdasan.
***
Qanım donur,
donur qanım,
Qollarım sinəmdə çarpazlananda.
Dinclik tikanlarını batırır köksümə,
Unutmaqdan qorxuram elə bil.
Şəklini vird edirəm gözlərimdə,
Bəzən toqquşuram səninlə,
Bəzən də
addım-addım sənə tərəf gəlirəm
payızın qollarından.
Bir ayrılığın iki sevgiyə bərabər olduğunu
öyrənəndə sevinmişdim,
Daha çox sevmişdim riyaziyyatı,
Deyəsən bir az da ayrılığı...
Gördüyün kimi,
Mən kiçik şeylərlə xoşbəxt oluram.
Yadındadı,
bürcümü soruşanda
utanmışdım deməyə?
İndi deyirəm: həsrət bürcündənəm.
***
1.
Saat 16:00,
səni gözləyirəm.
Adamlar keçir.
Hər kəs insan, hər kəs yad,
İnsan insana bu qədər doğma olmazmış.
2.
Boş siqaret qutusu.
Zibil yeşiyinə qırılıb atılıb
bütün siqaretlər.
Biri bütövdü -
sən atdığın.
3.
Dolaşıb bir-birinə bütün sətirləri
sənə yazdığım məktubun.
Mürəkkəb toxunub şəhadət barmağıma,
Sənə göndərə bilmədiyim
məktubun izləri.
4.
Qayıqların ən yaxın dostudu külək,
bir də saçlarının.
Ağız dolusu danışmağın
nə zərəri olacaq ki
Sözlərin uçub getməsindən başqa?
5.
Saat 20:00,
şam yeməyi.
Səni gözləmirəm.
Adın daim dilimdədi,
səhvən dilimi dişləyəcəkdim,
adını dişlədim.
