Kulis.az Vasif Əlhüseynin yeni şeirlərini təqdim edir.
***
Bax belə,
sənə zarafat gəlir,
hər şey.
Əzrayılın
əsəblərinə toxunur,
güldüyümüz dəqiqələr.
Nə vaxtsa,
adamların qolları
metro eskalatorları olacaq.
Biz isə
metro sərnişinləri kimi,
qollarında enəcəyik
yerin altına.
Minəcəyik
o dünyanın qatarına
gedəcəyik.
“Nizami” dayanacağında
düşmək şərtilə
***
Kəndin işsiz kişilərinin gücü
qadınlarına çatar ancaq
hələ siqaretlərini də o qadınlar
nisyə alarlar dükandan
Kənd qadınının
ərindən umduğu sevgidi
üzündəki sillə izləri
qadın elə bilir döyülməlidi
kişi elə bilir döyməlidi
burda qadınlar palaz ayaqlayar
kişilər isə qadın...
Atalara qarşı nifrət hissidi
qadın bətninə vurulan təpiklər.
Evə sərxoş gələn kişilər
sonradan anlayacaq
dünyaya şikəst uşaq gətirdiklərini.
Dünyanın
ən təhlükəli müharibəsidi
böyüklərin uşaq yanındakı davası
onlar sonradan görəcəklər
uşaqların bədənindəki
qəlpələrin ağrısını
hər şey üçün gec olacaq.
***
Arvadı ölmüş kişilərin
başına daş düşüb kəndimizdə
Oturub məzar başında
Qadını vurduqları
əlləriylə silərlər göz yaşlarını
İndi bilərlər
qadını ölmüş evlərdə
kişilərin lazımsız olduğunu
bir qadını ölmüş küçənin
bir qadını ölmüş evin
bir də qadını ölmüş kişinin çəkdiyi
dünyanın ən böyük işgəncəsidi...
***
Heç kimi unutmamışam,
yaddaşımın küncündə
o qədər qadın var ki,
hərəsi bir günahıma görə
uşaq doğur başqasından.
