Kulis.az əfsanəvi İran şairəsi Füruğ Fərruhzadın şeirlərini təqdim edir.
Nağıl
yuxuya getməliyəm,
mənə nağıllar danışsmalısan,
kim bilir,
bir də baxarsan inanmışam…
***
Quş
Quş dedi: günəşə bax!
Nə gözəl qoxu var!
Bahardı, bahar!
Öz tayımı axtarmağa uçarsam…
..Quş eyvanın sahilindən
Bir göndəriş kimi uçdu..
Quş kiçik idi
Quş düşünmürdü
Quş qəzet oxumurdu
Quşun borcu yoxudu
Insanları tanımırdı quş
Quş havada,
qırmızı təhlükə işıqlarının fövqündə,
xəbərsizlik ucalıqlarında qanad çalırdı,
mavi anları
dəlicə sınayırdı
Quş… Sadəcə quşdu…
Qurma kukla
Çox, daha çox susa bilər insan
saatlarla
ölü baxışları kimi baxışlarla
bir papiros tüstüsünə dala bilər insane
bir bir tabağın ağzına, rəngsiz çiəyə
divara, xəyali cizgiyə..
yalın əllə pərdəni çəkə
küçədəki yağışı görə bilər,
əli çərpələngli uşağın eyvanda durmasını
atın qəfil fınxırıb qaçmasını
Olduğu yerində dura bilər insan
Pərdənin yanında məsələn
Lal kar bir hayqırtı qopa bilər ondan
“Sevirəm” deyən.
Birinin güclü qolları arasında
Sağlam və gözəl dişi ola bilər
Ya da dəridən süfrətək bədənini sərə
Bir cüt məməsiylə
Bir sərsərinin yatağında
Kirlədə bilər eşq məsumiyyətini.
Lovğalıqla aşağılaya bilər
Bir ömür boyu düşündürəcək sualı.
Yalnız bir tapmacayla əlləşə bilər
Boş bir cavabla ovuna bilər
Beş altı hərflik bir cavab…
Bir ömür diz çökə bilər insan
Soyuq bir türbənin qarşısında
Önə doğru əyilən başla
Naməlum məzarda tanrını görə,
Bir-iki sikkəylə imana gələ,
Bir məscid hücrəsində çürüyə bilər,
Məzar duaları oxuyan qoca kimi.
Vuranda, çıxanda, böləndə
heç nəyi dəyişməyən sıfır kimi
su kimi öz quyusunda quruya bilər insan,
qəhr omuş qabığından sənin gözlərini
köhnə ayaqqabının düşmüş düyməsi sana bilər,
gözəl bir anı gülməli şəkil kimi
sandığın dibində saxlaya bilər,
bir günün boş qalmış çərçivəsinə
hökmlü, məğlub, ya da
çarmıxa çəkilmiş birinin şəklini qoya bilər
bir divarın dəlmə deşiklərini
xəyali surətlərlə tuta bilər
anlamsız şəkillər uydura bilər..
qurma gəlinciklər kimi ola bilər insan
şüşə gözlərindən ancaq öz dünyasını görən,
samanla dolu bədənlə tül və muncuqlkar arasında
hədiyyə qutusu içində
illərlə yata bilər
avara əllər hər toxunanda
heç bir səbəbi yoxkən
“Xoşbəxtəm” deyə səslənə bilər..
Puç
Gözlərin qəm qutusunda
yatmışdılar
soyuq və səssiz.
Baxışın diliylə demişdi onlar
deyilməmişləri səndən daha tez.
Məndən və məndə gizlənən hər şeydən
qaçırdın,
qurtulurdun.
Yadımdadır, bu yolda bir gün
məni səbirsizcə öz arxanca
çəkirdin,
çəkirdin.
Sonuncu dəfə,
sonuncu dəfə,
Görüşün sonuncu o acı anı
gözümə mənasız göründü dünya.
Külək nalə çəkdi, mən qulaq asdım
payız yarpağının xışıltısına.
Yenə də çağırıb qovdun məni sən,
qovdun və sonra da fil sümüyündən
bir taxtda oturtdun yenidən məni,
dalğanın içinə çəkdin sən məni.
Paltarım olsa da qəm qumaşından,
illərlə qəlbimdə ömür sürmüsən.
Eşq tutub gözümü, mən bilməmişəm,
nəsən sən,
kimsən sən.
***
Külək bizi aparacaq
Heyf ki,
bu bir göz qırpımlıq gecəm
küləyin yarpaqlarla görüşüdü.
bu qısa gecədə məni
qopub yıxılmaq qorxusu üşüdür.
dinlə,
kölgələrin hənirini,
qaranlığın xəfifliyini..
bu xoşbəxtliyə yadam nədənsə,
öz ümidsizliyim doğmadır mənə.
Dinlə,
Kölgələrin hənirini...
eşidirsənmi,
Bir şey keçir gecənin içindən...
Hər an çökəcək damdan asılıb
Təlaşlı, qızılı Ay..
Yasa yığılan qadınlar kimi
yağmağa hazır buludlar
Toplanıb lay-lay...
Bir an...
Sonrasa heç nə...
Pəncərədən o tayda titrəyir gecə
Yer bir an dayanır, dönməyir
Bu pəncərə arxasında bilinməz biri
Səni və məni gözləyir.
Ey,
Başdan ayağa yamyaşıl olan,
Yandırıb yaxan xatirələrlə dolu əllərini
Eşqdən tutuşan əllərimə uzat.
İstiliyini duyduran dodaqlarını
aşiq dodaqlarıma burax
Külək bizi aparacaq
Külək bizi aparacaq….
