Kulis Taleh Eminoğlunun yeni şeirlərini təqdim edir.
An
Nərmin üçün
Neçə il
neçə ay
neçə gün oldu
səni görməyim?
dünyanın yanaqlarına bir dəfə öpüş
qondurdu günəş
bəs mən səni neçə dəfə öpdüm?
unutdum
qarışqalar yuvalarına çəkilmişdi
sərçələr ac
ağaclar çılpaqdı
xoşbəxt və ümidliydi uşaqlar
qar qapıya dayanmışdı
mən səni ilk gördüyümdə.
hələ devalvasiya olmamışdı
atalar evinə çörək apara bilirdi
və bombalar enirdi Quran ayələri kimi
tanrıya deyil,
sülhə möhtac ölkələrə
mən səni ilk gördüyümdə.
səndən xəbərsiz sevməyi öyrədirdi mənə gözlərin
dilimi həbs etmişdi dodaqlarım
və gözlərim demişdi sənə "xoşgördük, sevgilim"
mən səni ilk gördüyümdə.
neçə il
neçə ay
neçə gün oldu
səni görməyim?
Çörək
Yaşıl yarpağı yeyir yaşıl qurd
Çörək doğrayanda barmağını
kəsən qadın kimi
sızlayır ağac – səssizcə
uşaqlar çörək istəyir
dözmək gərək ağrıya
eynən o qadın kimi
Qar
Qar yağdı
sərçə kimi qondu
ağaca
səkiyə
eyvanıma
əridi
yox oldu
uşaqlığımız kimi
bir göz qırpımında
İki qapı arasında
Ayaqlarım Yer üzünə
əllərim göy üzünə
mismarlanıb elə bil
nə qopuram göydən
nə də yerə hopuram
çəkilmişəm tarıma
yerlə göy arasında
ayaq izim
əl izim
tanrı qapılarında
yer qapını döyürəm
göy qapını döyürəm
açan yoxdu
açan yox
nə səs gəlir
nə hənir
gizlincədə baxan yox
Oğurluq
Qadının əlindədi
kişinin xoşbəxtliyi
kişi itirib
qadının xoşbəxtliyin
qoy boşuna axtarmasın
əlindən salmayıb
əlinin içindən oğurlayıb
ona salam verən kişi
Son pay
İnsanları çörəyə
özü qoxusuna həsrət
şəhərim
qarışqalar da dünən yedi son çörək qırıntısını
Yol
Mənim evimə gələn əyri yol
kimin evindən başlayır görən?
evimin çürümüş taxta qapısı,
kimin qapısına oxşayır görən?
