Fuad Cəfərli
Kimsəsiz skripka
İlham Tumasa ithaf
Sən bilirsən kimsən?!
Bilmirsən, billah, bilmirsən!
Yoxsa Teymur Bəyazidə gülən kimi gülərsən...
Sən bilirsən kimsən?!
Sus, qoy mən deyim
Qorxma yalan sussa da güzgülər
Uzaqdan aydın görünür şəkillər...
Yox, sən şəkil deyilsən.
Bir də bu dünyada
şəkillərin də heç bəxti gətirməyib.
Kaş bütün şəkillər sən olaydı –
Sənin kimi
öz boyasıyla yuyulaydı,
qırılmadan fırçaları...
Sən Venesiyada
yar qoynunda sol,
Troyada dost boynunda
sağ qolunu itirən kişisən...
Sən Paqanini axtaran
kimsəsiz skirpkasan...
Sən Məmməd Arazın
uçan qalacığısan...
Sən ağcaqayın ağacısan Sibir çöllərində.
Qatarlar nəfəs dərəndə
qızların sarılıb hönkür-hönkür ağladığı...
Sən insanların anlamadığı
Puşkini qucaqlayan məsum gülləsən.
Gecələr
Uzunu aya tutan səssən sən
Sanma ki, səni kimsə görmür,
eşitmir, duymur.
Demə ki, onları əclaflıq qoymur
Yox əclaflığın boyu o qədər də bəstə deyil...
Bir vaxt qayıdacağımız Tumas da gedəcək,
Sən də gedəcəksən mən də gedəcəm.
Bax onda səni gizli tarix qaldırıb çiyinlərə
dirək edəcək ahlara tab gətirməyən göylərə!
