Kulis “Azərbaycanın ən yaxşı hekayəsi” mövzusunda sorğu keçirmişdi. Xalq yazıçısı Elçin məzuniyyətdə olduğu üçün ondan cavab almaq mümkün olmamışdı.
Elçin “Ədəbi düşüncələr” kitabında “Mənim hekayə antalogiyam” adlı yazısı onun seçdiyi ən yaxşı Azərbaycan hekayələrindən bəhs edir. Mövzuya uyğun olduğu üçün yazını təqdim edirik. Bu yazı 1983-cü ildə qələmə alınıb.
Bu gün günorta Yazıçılar İttifaqında partiya iclası gedirdi və mən də - tamam başqa bir aləmdə idim. Fikrimdə hər yazıçıdan bir hekayə götürmək şərtilə “Azərbaycan hekayə antologiyası” tərtib edirdim:
Füzuli – “Şikayətnamə”
Mirzə Fətəli Axundov – “Aldanmış kəvakib”
Cəlil Məmmədquluzadə - “Poçt qutusu”
Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev – “Bomba”
Süleyman Sani Axundov – “Qaraca qız”
Abdulla Şaiq - “Məktub yetişmədi”
Süleyman Rəhimov – “Su ərizəsi”
Mehdi Hüseyn – “Rəqiblər”
İlyas Əfəndiyev – “Qırçı və qızıl gül”
İsa Hüseynov – “Plyajda” (“Bir az romantika”)
Salam Qədirzadə - “Xəzan yarpaqları”
Əkrəm Əylisli – “Ürək yaman şeydir”
Anar – “Keçən ilin son gecəsi”
Yusif Səmədoğlu – “Foto “Fantaziya”
Və nəhayət: Elçin – “Parisdə avtomobil qəzası” (Dünən gecə, yəni avqustun 17-də - söhbət 1983-cü ildən gedir - gözəl Şüvəlanda bu hekayənin nöqtəsini qoydum.)
Əlbəttə, bu hekayələrdən biri nisbətən yüksək bədii səviyyədədir, o birisi nisbətən az, amma elə bilirəm ki, bunlar bir yerdə Azərbaycan hekayəsi barədə təsəvvür yaradır.
