Kulis.az “Bazar oxusu” layihəsindən Şəhriyar del Geraninin dillər əzbərinə çevrilən “Bütün küçə uşaqlarına...” şeirini təqdim edir.
bütün küçə uşaqları mənim uşaqlığımdı,
o tindəki sərsəriyə ilıq-ilıq gülümsə...
bütün küçə uşaqları mənim uşaqlığımdı,
onda hələ nə kişiydim, nə qadındım mən hələ...
onda hələ nə dostlarım, nə də mən “kimsə” idik,
onda ələ salardıq biz oğlanları, qızları?
enməmişdi kişiliyə, qadınlığa ruhumuz...
sən də qıvrım saçlarınla xırda küçə qızıydın,
anamızdan gizlənərdik, ölməmişdi anamız...
bir de görüm əllərin, ayaqların necədi?..
bir de görüm nənənin pensiyası artdımı?
düz deyirəm, Allah haqqı, elə xatirimdəsən...
çənəndə yumru batıqca, sol dizində çapıq var,
atan əclafın biriydi, yazıq anan sətəlcəm.
onda əcəb soyuq idi, onda əcəb qışıydı,
onda küçə uşaqları küçə yaraşığıydı...
yenə bu məşum günlərin yaz ətirli sonrası,
bu “sonra”da səni əlbət bir gün unudacaqdım...
sən ki mənim heç kimimdin – qucağımın anası
sən gedəndən qəribsəyib – yetim qalıb qucağım...
gözümdən uzaq düşmüsən, niyə uzağ düşmüsən?..
solumda “paralic” gəzir, sağım yenə tüfeyli...
gözündən uzaq düşmüşəm, elə pisdi bu uzaq,
yerin dibinə aparır bu şaquli darıxmaq...
sənə sarı dartılmaqdan tikə-tikə olmuşam,
bir ovucam təkliyimdə, kiminkidi bu təklik?..
bədənim ki, uçuşan məktub parçalarıdı...
daha kimisə sevməyə, vicdan haqqı, üzüm yox,
sən ki məni düşünməzsən-daşınmazsan... sözüm yox...
bir de görüm əllərin, ayaqların necədi?..
günəşi sənsiz səhərin "alçaq" olur gecəsi...
heç bilmirəm bədənimdə kimi gəzir qollarım?
nə axtarır qollarım?
səni quca bilməyirsə
demək yoxdu qollarım...
bir de görüm, mən ölüm,
necə keçir darıxmaq?
sən olduğun şəhərdə bəs
neçəyədi darıxmaq?..
yenə bu məşum günlərin yaz ətirli sonrası
bu “sonra”da səni əlbət bir gün unudacaqdım...
sən ki mənim heç kimimdin – qucağımın anası
sən gedəndən qəribsəyib, yetim qalıb qucağım...
Allah haqqı düz deyirəm, elə xatirimdəsən...
