Kulis Oğuz Ayvazın “Mart ayı” şeirini təqdim edir.
Mart ayı
anam özünü asmışdı,
ad günümün səhəri,
bədəni istidi,
yaşayır demişdi
gözüyaşlı bacım,
anamı heç belə görməmişdik,
gözləri qapalı,
döşəmədə uzanmış,
onun yoxluğu
tez unuduldu,
anam özünü asmışdı,
ad günümün səhəri
üzünü xatırlamağa çalışdığım günlərdə,
qoxusunu unudurdum,
anam yuxularımda da özünü öldürmüşdü.
anam özünü asmışdı
hələ mart ayının
ilk günləri idi...
