Kulis.az Şərahil Laçınlının şeirlərini tədim edir.
Bilməcəni
Bu olmuşlar olacaq
Tökülənlər dolacaq
Kim qoynuna alacaq,
O bakirə gecəni...
Dünya ballı, pətəkli,
Əl verməyən ətəkli.
Görəmməz cənnət əhli,
Ürəyimdən keçəni.
Duyan könlüm haraylar,
Yağı aylar, yar aylar.
Saxladımı saraylar,
Gorgahlara köçəni
Yaşıd yoxdur ərz ilə,
Nər üzülüb nazilər.
Biçə bilməz dərzilər,
Fələk bezdən biçəni
Şəkk elədik gah Ona,
Gah fələkdir, gah ana
Gələrmiydik cahana,
Bilsək bu bilməcəni?!
Sarı
Bu var dünya, bu yox dünya,
Bu az dünya, bu çox dünya
Əzəldən gözü tox dünya,
Baxar əli boşa sarı
Yaşsız gözlər - qoşa çuxur,
Yalan ağla, yaş ha çıxır
Dərd bozarır başa çıxır,
Başın qarı qaşa sarı
Toyda yasa tutsa lağın,
Qandıracaq solun, sağın.
Kəsməz insan basalağın,
Məzarlığın daş hasarı.
Tapar məhrəm il, üzünü,
Yaşmasan da gül üzünü.
Haqladınsa otuzunu,
Yolun üzü qışa sarı.
Yaranmışın yarı dünya,
Bir yarını qoru, dünya.
Sevişərdik, qarı dünya,
Aramızda yaş hasarı...
Çəkirəm
Düz dolanmaz əyri mehvər
Bu əyri çağı çəkirəm
Arı kimi gülündən bal,
Şahmar tək ağı çəkirəm
Baxtım qəmnən ələlədi
Başımnan hey kül ələdi
Dərd üstümnən yol elədi
Körpüyəm, tağı çəkirəm
Qovğayla, qeylü qal ilə
Yarıladım xəyal ilə
Ömürdü, bu minval ilə
Dərdi fərağı çəkirəm
Nə şeyx qaldı, nə müridi
Susdu vicdanlar, kiridi
Gedən qalannan diridi
Ölünü, sağı çəkirəm
Lütfün nə Tanrım,əfv nədir
Bunca əzabi səf nədir
Şamı ümüdü dəfn edir,
Sübhündə ağı çəkirəm
Gəlməz mizana, çəkiyə
Nə azalar, nə səngiyər
Mən fələyin Fələkiyə*
Çəkdiyi dağı çəkirəm
*Fələki Şirvani
Üstünə
Tanrı, mənnən davan nədir,
Dərd verirsən dərd üstünə
Olum ölümlə zər atır,
Qoyulmuşam nərd üstünə.
Min ahım sözə gəlmədi,
Heç sevinç bizə gəlmədi
Azar da təzə "gəlmə”di
Həsrət düşən yurd üstünə
Çox da bu meydanda təksən
Nolar yaxamdan əl çəksən
Namərddən namərd fələksən
Hey cumursan mərd üstünə
Elə gözəl
Bircə yol görməsəm açılmaz eynim
Düşməz nə çiçəyə,nə gülə meylim
Baxıb cəmalına ölməyim, neynim,
Dodaq elə gözəl,göz elə gözəl
Nazını çəkdiyim nazını gizlər
Yağdırar qarını, yazını gizlər
Təbiblər dərmanın əsirgəməzlər
Gözün xəstəsinə göz elə, gözəl
Bahar səfasıdı qarın da mənə
Məlhəmdi “can”ın da “çor”un da mənə
Yer, yataq salmısan qorunda mənə
Yandırır bağrımı köz, elə gözəl
Dönər baxışların qurşun yerinə
Gözlərim nur istər yaşın yerinə
Şərahil Yaradan daşın yerinə,
Kaş ürək verəydi gözələ - gözəl
