Ruzbeh Məmməd
“a” hərfi
səhərdən, axşamçağıdan
yığışmaqdan, vidalaşmaqdan xoşum gəlmir
bilirsənmi heç?
sənəcən o qadın nəfəsimi kəsmişdi
indi mənə nəfəsin lazımdı verərsənmi heç?
imkan olsa bədənində yer ver bu qoca uşağa
ölürcəsinə sevməklə qaytararam kirayə borcunu
əllərini istəyirəm
səni öpmək yox, qucaqlamaq yox
qulağına “sevgi boş şeydi “pıçıldamaq istəyirəm.
gələrsənmi heç?
dünənlərə kimi səni insafsızca qısqanırdım
bu günsə yox
sənə qızım deyirəm, bağışla
alçaqcasına qollarına vurulmuşam
hər nə olsa səndən ayrılacağam
hər nə olsa səndən ayrılacağam
hər nə olsa səni də unudacağam
hər qadının adında “a” hərfi var, mən elə eşidirəm
hər qadının baxışları sənin baxışlarına oxşayır
elə görürəm
bütün qadınlar deməli insafsızdı,
bütün qadınlar insafsızdı and ola əllərinə
bir iki-sətir yazıb get poçtla mənə göndər
bir uşaqlıq yer idi, o uzaqlıq şəhərdə
darıxanda ölməyə, yığışanda getməyə
yer var idi hardasa daha yoxdu bilirsən
belə olmaz yaz mənə görüm indi necəsən
necədi o qonşunuz, əclaf oğlu hardadı
yenə də evinizə tək gəlib, tək çıxırsan?
hamının gözü səndə, ilişib də qalırmı ?
yenə də allı-güllü donunu geyinirsən?
küçələrdə söz atır bəyəm it uşaqları?!
səf düşürmü telefona, gecənin yuxu vaxtı
bilmədiyin nömrədən zəng gəlirmi de bilim:
mən də sənə yazıram
hər gün iki-üç mesaj..
icazən olurmu heç, çıxırsanmı şəhərə
anan bezici idi, mən səni tanıyanda
yəqin atan qocalıb, anan yemək bişirmir
mətbəxdə vaxtın keçir, ya da paltar yumaqla ...
nə bilim ee üzülmə belə olur həyatdı
qoru süd əllərini nigaranam and ola
bir-iki sətir yazıb get poçtla mənə göndər,
həm vaxtın keçsin sənin, həmdə ki, bəs darıxma
məni də unudaq ...
bir qucaqlıq yerin var
qollarımda hardasan?
sənə qayıt demirəm
köhnələrcə sevmişik
imkan olsa uzaqdan
bir də məni tərk elə
pis şeydi bu bağlılıq ...
indi uzaqdan darıxan
beş adamam nə bilim
heç olmasa payızda
göndər ki, əllərini
və, sənsiz üşüməyim...
nə də olsa həmişəlik
unudulmur qadınlar
qorxuram ki, nə vaxtsa
səndə azam yenidən
hərdən tutur məndə də
bu gicbəsər uşaqlıq.
sənə qayıt demirəm
deyirəm ki, noolar
imkan olsa uzaqdan
bir də məni tərk elə