Kulis.Az jurnalist Zülfüqar Rüfətoğlunun şeirlərini təqdim edir.
İmtina
Hərçənd dostluğundan keçə bilmirəm,
Amma bu sağlığa içə bilmirəm…
"Hürriyyət" sözünü asta de, dostum...
"Hürriyyət" sözünü elə asta de -
Nə ləçək titrəsin,
nə yarpaq əssin
Nə də ki, nəfəsin havanı kəssin!
"Hürriyyət" “sevirəm” deməkdi, dostum,
"Sevirəm" sözünü pıçıldayarlar
"Hürriyyət" sözünü asta de, qardaş,
Sakitcə otlayır hələ ilxılar…
Bəzən bir dayçanı
Kəməndləməkçün
Bütöv bir ilxını hürkütmək olar…
"Hürriyyət" dediyin siqaret deyil,-
Onu çəkə-çəkə tərgitmək olar…
"Hürriyyət" dediyin dayça deyil ki,...
"Hürriyyət" dediyin elə bir köhlən....
Elə bir köhlən ki,
minəndən sonra
Tapmazsan nə yəhər, nə də üzəngi…
"Hürriyyət" sözünü asta de, qardaş,
Sən hələ cavansan,
Nə görmüsən ki?...
Bilsək...
Bilsək bizi kim satacaq,-
Gedib özümüz satarıq
Bilsək sabah kim satacaq,-
Bəlkə bu gündən yatarıq,
Bilsək bizi kim satacaq....
Bilsək bizi kim satacaq,-
Evlənmərik ömür boyu,
Nə də bəlkə, gözləmərik,
Ömür boyu oğul toyu,
Bilsək bizi kim satacaq....
Bilsək bizi kim satacaq,-
Demə dünyadan doymazdıq,
Elə bir ad deyərdilər,
Salamat güzgü qoymazdıq,
Bilsək bizi kim satacaq...
Bilsək bizi kim satacaq,
Bəlkə heç nə danışmazdıq,
Özgə dərdə qarışmazdıq,
Təslim olub vuruşmazdıq,-
Bilsək bizi kim satacaq...
Anama
Nə sabah var,
Nə bugün.
Yaddaşımda
Dünkü gün
Yu məni, ana özün
Bütün xatirələrdən...
Əvvəlcə xatirələr,
Dərdin əlacı olur.
Getdikcə şirini də
Turşuyur acı olur
Doğ sən məni yenidən
İlıq yay səhərində
Dünyanın ən bəxtəvər
Ən məsum şəhərində...
Sən məni yenidən doğ,
Ağrılarsız və ahsız...
Söz verirəm bu dəfə,
Yaşayaram günahsız,
Və olmaram Allahsız...
Nə yan, nə də ki ağla
Qapını açıq saxla -
Mən mütləq gələcəyəm,
Nə dünən var, nə sabah
Mən bugün öləcəyəm...
17 May 2009, London
Şuşaya gedirəm
Hər gün Şuşaya gedirəm
Google-un xəritəsində
Gözlərimlə dayanıram
Düz Şuşanın ortasında…
Ürəyimdə qorxu da yox-
Nə Haykaz var, nə də Aşot
Mən virtual qəhrəmanam-
Nə avtomat, nə pulemyot?
Bu Qoşavəng, bu Amaras,
Bu da atamız Qandzasar,
Bu da onlar tikən bina,
Kilsə tikib allahsızlar…
Bu da Şuşa məzarlığı-
Heç bir yerə getməyənlər,
Yatır uçmuş məzarlarda,
Fərarilik etməyənlər.
Mən də qorxaq bir kişiyəm,
Elə ki, arvadım yatır,
İnternet dadıma çatır,
Çıxıb Şuşaya gedirəm.
Google-un xəritəsində,
Google anamı ağladır,
Mən hər gecə ağlayıram,
Düz Şuşanın ortasında…
London, 4 Avqust, 2010
Gecələri qapıları döyməyin
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Ürək var ki, tıqqıltıya dayanar.
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Yetim var ki, möcüzəyə inanar.
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Ata var ki, yuxu bilməz həsrəti
Ana var ki, namaz üstə yaşayır
Oğul var ki, başa çatıb xidməti.
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Bir möcüzə saxlayıbsa sizi sağ,
Bu dünyadır, vallah- billah bilinməz
Qapı açıb, kim qarşıya çıxacaq?
Gecəyarı qapıları döyməyin,
Haradasa “Ev yiyəsi!”- deyən var,
Gecəyarı evinizə tələsin,
- Bəlkə sizin qapını da döyən var.