Şeirlər vardır, yazıldığı gündən dillərə, könüllərə düşən... İllər ötüb keçsə də yaddaşın bir küncündə, dilin ucunda qalan...İnsan yaşa dolsa da heç zaman qocalmayan, hər zaman öz estetik təravətini saxlayan, vəsf etdiyi duyğular qədər təmiz, saf və əbədi olan şeirlər... Kulis.az-ın “Günün şeiri” layihəsində bu şeirlər yada salınır. Bu ölməz şeirlərə yeni könüllər, yeni könül evləri, yeni sevgilər tapmaq üçün... Şeirləri çoxaltmaq üçün...
Marina Svetayeva: “Sənin adın – quş kimidi əlimdə” (Blok haqqında şeirlərdən)
Ramiz Rövşənin tərcüməsində
Sənin adın – quş kimidi əlimdə,
Sənin adın – buz kimidi dilimdə.
Sənin adın – hərflərin beşidi*,
Dodağımın bircə tərpənişidi.
Cingildəyən gümüş zınqırovdumu?
Havadaca tora düşən topdumu.
Sənin adın – bu bahar gecəsində
Çöldən keçən atların nal səsində.
Sakit gölə bir daş atsam bu gecə
Qulağıma sənin adın gələcək.
Gicgahıma güllə sıxsam qəfildən,
Adın qopar şaqqıldayan tətikdən.
Sənin adın – necə deyim, ax, necə?! –
Yuxulu gözdən bir öpüşdü gizlicə.
Sonra çıxıb tez qapını örtməkdi.
Sənin adın – qışda qarı öpməkdi.
Bircə qurtum sərin sudu, sərin su…
Və lap dərin bir yuxudu, bir yuxu.
* İnqilabdan əvvəl Blok adı beş hərfli idi (Блокъ)
