Kulis.az ARB kanalında yayımlanan “Xalqın şairi” layihəsində ikinci yerə layiq bilinən Salyanlı şair Həsən Kürün şeirlərini təqdim edir.

Boynubükük Xeyir Duası

Boynunu büküb deyəsən

Anamızın boynumuzdan

Asdığı xeyir duası

Bir ağaca söykənmişik

Ayağını tikan basıb

İçini qurd-quş dağıdır

Başında bayquş yuvası

Boğduq körpə ümidləri

Gözlərini açan kimi

Beşikdəcə, nəfəs-nəfəs

Biz heç kimə daş atmadıq

Bu küçüklər kimindi bəs!?

Belimdə xəncər pas atıb

Cibimə saldığım əli

Şaxta vurdu, boran kəsdi

Bu nə abırsız həyatdı

Dünən dost dediyim adam

Bu günləri "filankəsdi"

Sən də ağ günə çıxmadın

Az qalxmadın hündürlüyə

Ürəyini yormaq üçün

Az öz-özündən qaçmadın

Ayağını qırmaq üçün

Bir ovuc torpağı büküb

Döş cibində saxlayırsan

Başını basdırmaq üçün.

Nə deyirsən, bəlkə gedək

Onsuz bir işə yaramır

Muradını itirənlər

Bəlkə xoşbəxtliyi tapır

Həyatını itirənlər

Çək belini bu ağacdan

Ayağını tikan basıb

Başında bayquş ulayır

Bu ağac bar verməyəcək

Başımızı qurdalayır

Dilənçi

Səni vaqon-vaqon gəzib

Soruşmuşam qatarlardan

Küçələrdən, səkilərdən

Hörümçəkli divarlardan

Soruşmuşam səni inan

Sənə oxşar hər qadından

Hətta qəbristanlıqdakı

Gor qazanın arvadından

Unutmuşam ev-eşiyi

Sizin qapıda yatmaqdan

Dilənçi cildinə girib

Qardaşını aldatmaqdan

Qapı qonşularınız da

Baxıb şübhələnir hərdən

Hər gün axşam anan mənə

Yemək verir pəncərədən

Arada bir dərdləşmişik

Atandan da söz almışam

Atan mənə qardaş deyir

Gör nə qədər qocalmışam

Sən Allah qurtar tərsliyi

Təmizlə qəlbindən kini

Yoxsa gec-tez qapınızdan

Qovacaqlar dilənçini

Allaha əmanət

Hərə bir şeylə başını qatır bu dünyada

Külək yarpaq yeyir, torpaq yağış, əcəl ət

Bir gün hamı gedir,

Bir gün hamının arxasınca göz yaşı atırlar

"Allaha əmanət!"

Biz də gedəcəyik hamı kimi

Tapdaladığımız qarışqaların balaları meyitimizi didəcək

Mənim atam, qaz kəsiləndə əsəbiləşən,

işıq gedəndə qarğış edən adamdı

Mən gedəndə kimə qarğış edəcək?!

Mən öləndə çaqqallar ulayacaq sevincindən

Bayquşlar nəğmə oxuyacaq

Sonra yağış yağacaq

Torpaq fəhlə paltarı qoxuyacaq

Heç sən də çox qalmazsan

Sən də gedərsən, unudularsan

Zaman ötdükcə qərənfillə baş daşını aldadar əzizlərin

Bir gün yiyəsini axtarar

Sahildəki ayaq izlərin

Gəl gedək, qaçaq

Bu dəfə yaşamaq üçün yox, ölmək üçün yorulaq

Nə qədər ki Adəm kimi qovulmamışıq

özümüz cəhənnəm olaq

Doxsan altının martı

Qalmadı bahardan, payıza qədər

Yenə qaranquşlar bizi aldatdı

Dünyanı yaxşı yer bilib gəlmişdik

Bizi Yaradanın özü aldatdı

Mən uşaq olmadım, ola bilmədim

Nə ay işıq saldı yolumun üstə

Nə səhər açıldı ay çəkiləndə

Bütün oyuncaqlar andını pozdu

Atamız əliboş evə gələndə

İlahi! Üzümün nurun itirdim

Torpağın içində, tozun içində

Heç biri mən deyən kimi baxmırdı

Baxdığım o qədər qızın içində

Mən idim küçədə sevinc dilənən

Hər üzü güləni doğma kəs bilən

Otağın küncünü ana qucağı

Evin divarını müqəddəs bilən

Payıza əyildi, qışa əyildi

Yazın əvvəlində bitən uşaqlıq

Bəlkə də gözümdən yerə düşərək

Yem oldu köpəyə, itə uşaqlıq

Qalmadı bahardan, payıza qədər

Yenə qaranquşlar bizi aldatdı

Dünyanı yaxşı yer bilib gəlmişdik

Bizi Yaradanın özü aldatdı

Pəncərə

Oğlu müharibədə itkin düşən analara ithaf edirəm

Yenə həmin pəncərə

Yenə həmin intizar

Nə ölüsün gətirən

Nə "diridir" deyən var

İyirmi dörd yaşı var

Ağrısı-acısının

Əlləri tir-tir əsir,

Üzünə qırış düşüb.

Küçəyə boylanmaqdan

Gözünə qırış düşüb

Səhər yediklərini

Axşam çağı unudur

Hərdən yerə yıxılır,

Evin divarlarından

Yapışmağı unudur

Nə yaşını düz bilir

Nə yetmiş illik adın

Bircə...

Oğlunun getdiyi gün

"Gül kimi" yadındadı

Təqvimin rəqəmləri

Amansız cəllad kimi

Hər gün bir az öldürür

Nə zəng gəlir, nə məktub

Nə həyətdə it hürür

Yazıq əldən düşdüyün

Cana doyduğun bilir

Nə oğlunun yerini

Nə də şəkillərini

Hara qoyduğun bilir

Heç kim ondan danışmır

Hamı onu unudur

Ən yaxın bildiyi də

Bir gün evin nömrəsin

Bir gün yolu unudur

Ayda-ildə bir dəfə

Qəfil qapı döyülür

Qonşunun kiçik qızı

Duz istəyib qayıdır

Yenə həmin pəncərə

Yenə həmin intizar

Sabah gün doğacaqsa

Demək hələ ümid var

Öləsən

Bir gün qələmin sına

Yox olasan, öləsən

Səssiz-səssiz bir küncə

Sıxılasan, öləsən

Mən axı gün görmədim

Nə qəribə həyatdı

Allah məni yaratdı

Doğulasan, öləsən?

Heç xəbərin olmaya

Qarasından, ağından

Bir gecə yatağından

Yıxılasan, öləsən

Bəsdir oyuncaq oldun

Bu dünyanın nazına

Ananın ağ saçını

Keçirib boğazına

Boğulasan, öləsən

Gözümün yaş vaxtı

Cavan ömrün ilişə

Əcəlin boş vaxtına

Yaradan rəhm etməyə

Gözünün yaş vaxtına

Can verəsən qadası

Rəngin ola sap-sarı

Atanın duaları

Düşə sərxoş vaxtına

Anan özün itirə

Saçı boğa barmağın

Ağlayıb, sızlamağı

Düşə əzrail bəyin

"Ürəyi daş "vaxtına

Həmişə dərd-qəm yeyən

Gün üzünü görməyən

Cismini tapşıralar

Torpağın qış vaxtına

Bayquş Yuvası

Yuxuya getmək olmur

Döşəyin soyuq yanı,

Qucağımda balışla

Qırışmış ağ köynəyim

Dolabdakı ütüyə

Dillənir ki, bağışla

"Zibil maşınlarına"

Hopan qoxu kimidir

Tənhalığın qoxusu

Uzaqdan hiss olunur

Burnunu tutanların

Tanıyıram çoxusun

Əllərim, nəbzim kimi

Dinc dayanmır yerində

Əsir, əsir...

Qırış doğan sifətim

Qocalmağa tələsir

Nə qapımın zəngi var

Nə mətbəxin qadını

İndi yaxşı bilirəm

Üç gün əvvəl dəmlənmiş

Acı çayın dadını

Bir qərar ver İlahi

Çək daha birimizin

Ayağının altından

Cırıldayan stulu

Ya bu tənhalıq, ya mən!

Bir şəhid atasının

Başındakı sonuncu

qara tüklər kimiyəm

Tənhayam mən!

• İstanbul Beynəlxalq kitab fuarından qayıdan “Fəxri qonağ”ın əhvalatı
• “Yuğ” Teatrının yaradıcı kollektivi Estoniyada
• Məşhur aktyor bu seriala çəkilməkdən imtina etdi