Kulis.Az Fərid Hüseynin yeni şeirlərini təqdim edir.

DÜNƏNKİ

Hər səhər təzədən doğulur insan –
Allahsa dünənkidi.
Hər gün təzə sevgiylə başlayır gün –
xatirələr dünənkidi.
Bu gün asıblar günəşi göyə –
işıq dünənkidi.
Qəbirlər insanlar kimi təzədi –
ölüm dünənkidi.
Dünənkidi, bütün böyüklər, dünənkidi...

KOR

Çoxdandı göy üzünə – sərçələrə baxmıram...

Çoxdandı…

O vaxtdan ki, sərçələrə baxmıram görmürəm göy üzünü…

O vaxtdan ki…

Sərçələrə baxmıram, göy üzü hanı – tapmıram xeyli zamandı,

Xeyli zamandı…

Sərçələrin göy üzü yoxdursa – baxışım hanı? – İtib haçandı

Haçandı

Sərçələrin yoxluğun deməyin göy üzünə – baxışları gizləyib

Göz üzün yoxluğun demirəm sərçələrə – baxışımı gizlədib

Gözlərimin yoxluğun bilmirlər heç sərçələr – uçurlar göy üzünə

***

Allah bizə azmaq fürsəti verir ki, azmayaq

Amma azmı azırıq?

Çoxdandır sözləri mən yazmıram – sözlər öz taleyini yaşayır

Doğulanı doğulur, öləni ölür.

İndi bu ölümlü dünyada kimi inandırasan ki,

Canın ağrısını dil deyir –

Bizi bu ağzımızdakı xəbərçi ələ verir.

Çoxdandır dərdimi danışmıram –

Ürəyim kimi gəzdirirm ağrılarımı

Çoxdandır dostlarla ümumi maraqları bölüşürəm ancaq

Daha ağrıların xəbərçisi deyiləm – ürəyin həmdərdiyəm

Bir az böyümüşəm,

bax bu gün atam kimi əlimdən tutub

özümü gəzdirmişəm şəhərdə

doğrudan da, necə gözəldir həyat.

CANAVAR və MƏYUSLUQ

Şəklinə baxmıram, bilirəm ta o deyilsən,
Necə ki, qocalar deyir:
dünya həmin dünya deyil.

Bizim şəklimizi götürüb otaqdan
başqasını asmışam
O şəkildə canavar parçalayıb qoyunu
çoban itisə heç nə edə bilməyib.
Hər gün bu mıxdan asılmış məyusluğa baxıram.

Zərdüşt dövründə doğulsaydıq
gözümüz baxa-baxa
ölülər daxmasında anamızın gözlərini oyardı qarğalar
İndi bu dirilər dünyasında,
içimizi didir ağrılar.

Bir gün bir qadın niyə şeir yazırsan soruşdu,
Gözlərinin zirzəmisə endim,
Gördüm ki, orda: “yazsan nə dəyişəcək” yazılıb.
Susdum...

TƏLƏS

Elə bil fil tapdalayıb gözəlliyini

tikə-parça olub əksim gözündə.

Elə bil mıxdan əyri asılmış güzgüsən

əyri görünür önündə düzlüyüm də.

Çıx get, daha qarşımda durma

özümü sıldırımda dayanmış kimi hiss edirəm.

Yeri, yürü, yeyin ol, tələs öz taleyinə,

məndən sonra səsləməz heç kəs səni bu səslə

Amma kimsə, əlbəttə, barmağıyla çağırar.

• Bakı və Azərbaycan yepiskopu: "Azad olunan ərazilərdə dağıdılan dini məbədlərin bərpasına kömək edə bilərik"
• Məşhur aktyor vəfat etdi
• "Samirəni digər qadın müəlliflərdən fərqləndirən əsas şey..."- Müzakirə