Kulis.az İmir Məmmədlinin yeni şeirlərini təqdim edir.

Anamın heykəli

Qəbrinin üstündə incə bir lalə -

Anama gül heykəl qoyubdur bahar.

Elə bil, qəflətən “ay ana!” desəm,

Bu çiçək çevrilib üzümə baxar.

Yaxşıki

Yaxşı ki, ürəyim

O gecə sənin yanında qaldı,

Şıdırğı yağış yağırdı çöldə,

İslana bilərdi mənimtək o da.

Gölməçədəki günəş

Adi bir gündü,

Duru gölməçədən göyə zillənən

Göydəki gündü.

Darvaza

Elə cırıldayır paslı darvaza,

Elə bil, gələnə xoş gəldin deyir.

Gedəndə həmin səs sanki dəyişir,

Bəlkə də yaxşı yol deyir darvaza.

Dumanlı hava

Nə bir o qədər soyuqdu,

Nə də sən deyən isti,

ətrafı çəntək bürüyüb

içimdən qalxan tüstü.

Ağa bax, lap ağ eləyib, -

Yoxdur şairin büstü.

Orası var ki, dumanda

Ağ yalan belə düzdü...

Dağlar

Mən sizə vurğunam, ey uca dağlar,

Bəlkə də mənim məhəbbətimdir

Sizi bu qədər gözlləşdirən...

***

Sərçənin önünə tökərsən dəni,

Dadanar yemə...

Qəlbindən daha çox

Bədənin yadında saxlasa məni,

Sevirəm demə...

İlk baharın hiyləsi

Bağına zoğallar, əriklər əkib

Cavanlıq çağında aldanmış qarı,

Düşünür, aldada bilməsin təki

Mart asan süyülən bu ağacları...

Lal əhvalatlar

İnsanın başına min bir iş gəlir,

Amma həmin işlər olanda laldı.

İnsansa hər şeyi sözə çevirir.

O danışdıqca

Dil açır həmin o dilsiz olaylar,

Əhvalat olur.

***

Qaxılıb qalma,

Sən özün özünü tərk elə hərdən,

Başını qaldır,

Buludların arasından çıxmağa çalışan

Günəşə boylan...

Şükür

Şükür yaradana, şükür Allaha,

Dost unutsa da,

Düşmənin yadından çıxmıram hələ,

Mövcudluğumu

Undanların yadına salır.

***

Gördün kövrəlmisən,

İçindən dəli bir hönkürtü gəlir,

Ağlama!

Məni yanına çağır,

Əgər güldürə bilməsəm o an,

Oturub ağlayaram səninlə birgə.

Məsafə

Məsafə nədir,

Səni məndən uzaqlaşdıran,

Yoxsa

Məni sənə yaxınlaşdıran yol?

***

Adi həqiqəti sözlə deyərlər,

Böyük həqiqəti dərin sükutla.

• Londonda Dalinin əsərləri tapıldı
• Dünyanın ən bahalı tablosu üzə çıxdı
• Dünyada ayaqlar altda yaşamaq... – Günün şeiri