Kulis.Az Ramil Əhmədin bu günlərdə çap olunacaq "Zaman tuneli" kitabından seçmə şeirləri təqdim edir.

Uşaqlar

Uşaqlar,

bilməzsiniz olmadığınız evin səssizliyini...

Siz olmayan evlərin

sükutunun dərinliyindən

heç Məlikməmməd də çıxa bilməz.

Bilməzsiniz

sizə həsrət qalanların

evdə pişik saxlamasının ağrısını.

Qonşuda bir qadın var

dibçəkdəki güllərinə

qızım deyir, pişiyinə oğlum...

***

Uşaqlar,

siz olmayan evlərdə

televizorda heç vaxt

cizgi filmi göstərmirlər.

O evlərin nağılında

kişi qadından utanır,

qadın da kişidən.

O evlərin nağılında
bir-birini sevmirlər,
bir-birlərinə öyrəşirlər.

O evlərin nağılında

nə işıq gələn tərəf var,

nə də it hürən...

O evlərin nağılında

ancaq kişi dodaqlarının işğalı altında

qalır bir qadının döşləri...

Gözlərindən süd axır,

bəlkə də, hər ağlayanda,

kim bilir...

Uşaqlar,
siz olmasanız,

kişilər ata olmaz,

qadınlar ana...

Adəm üçün

Adəm, oxuyursansa bu şeiri,

istəyirəm biləsən ki,

biz yaşamırıq:

min ildi

sənin bir qadına

uduzmağının bədəlini ödəyirik

ömür deyilən bu şeylə...

Adəm,

şikayət ərizəsi deyil bu,

rahat ol.

Varsa, o biri dünya,

yəqin, ruhsan indi.

Nə bilim,

bəlkə, sən də min ildi yenidən doğulursan

başqa-başqa bədənlərdə.

Min ildi sən də söyürsən Adəmi,

özün olduğunu bilmədən...

Adəm, üzülmə,

təsəlli ver özünə.

De ki, eyni bezin qırağıyıq biz kişilər.

De ki, siz də olsaydınız mənim yerimdə, eyni şeyi edərdiniz.

De ki, qadınlar bir-sıfır hesabıyla öndədir həmişə.

De ki, cənnət bir qadının dişlədiyi almanın yarısına belə dəymir.

Ürəyin nə istəyir de, Adəm,

yetər ki, rahat ol, üzülmə.

Bircə öpüşlük

Adamlarla gizlənqaç oynayır güllələr,

kim yaxşı gizlənsə, o da sağ qalır...

Qadınlar kişilərini qısqanırlar

onların alnından öpən mərmilərə.

Çünki yaxşı tanıyırlar kişilərini,

bilirlər ki,

bircə öpüşlük canları var onların...

Üçü birində

Gedir bir qadın –

bətnində körpəsi,

kürəyində ayağını itirmiş əri,

bir sümükdür, bir dəri.

Bəlkə, qiyamətdir?

Yox, bu, qadın işi deyil!

İlahi komediya,

bəşəri faciədir,

şeytani bir sənətdir!

Baxmayın yaşımın azlığına,

yaxşı tanıyıram o qadını,

kürəyindəki Kişini,

bətnindəki balanı:

çölündə ümidsiz ümidlərini,

içində arzularını daşıyan

Məryəm xalanı.

Bir vaxt o kişinin yerini salardı ürəyində.

Bəs indi nə işi vardı kürəyində?

Qadın sol əlini sıxıb bətninə,
nəsə deyir şeytan körpəsinə.

Sağ əlini ərinin əlində unudub,

Allahı unutduğu kimi...

Kişi utanır olmayan ayaqlarından,

olmayanlar olanlardan daha çox utandırır adamı...

Hönkürtüsü yayılır içinə,

ağlayır için-için,

islanır qadın,

islanır uşaq,

islanır küçə,

islanır gündüz,

islanır gecə...

Gedir bir qadın –

bətnində körpəsi,

kürəyində ayağını itirmiş əri...

Bir qadın gedir,

bətnindəki uşaq da

addımlayır atasının yerinə...

Qadının canında gizli bir üşütmə:

– Sabah deməzlərmi,

bu körpənin ayaqları kimdəndir?

Qadın

getdi....getdi....getdi...

gedir....gedir....gedir...

gedəcək.....gedəcək...

Və sonra o qadın,

bətnindəki uşaq,

kürəyindəki kişi

gecənin qaranlığına qarışacaq.

– Əlahəzrət Tarix müəllim,

üçadamlıq yer varmı

tozlu bir küncünüzə tolazlanacaq?

– Var, əlbəttə, var,

amma sizin Məryəminiz

bu dəfə İsanı yox,

İudanı doğacaq!

Kapitalizm

Əvvəlcə

Hollivud ssenarili,

ağlamalı, kədərli bir film çəkmək.

Kinoteatrlarda biletini bizə satmaq.

Öz pulumuzla bizi ağlatmaq.

Sonra göz yaşlarımızı şüşələrə doldurub

üstünə “Soyuq halda için” yazmaqdır

kapitalizm.

Not:

Burada sizin reklamınız ola bilər(di)...

• Mədəniyyət Yolu Festivalı başa çatdı
• Aras Bulut bir bölümə nə qədər pul alır?
• Emir Kusturitsa Putin haqqında film çəkmək istəyini dilə gətirdi