İçində yığılan ağırlığı hərdən harasa qoyub nəfəsini dərmək olmur.
Onun bir qismini arada bir mütləq gərək kiməsə verəsən saxlamağa ki, davam edə biləsən.
Amma kimə?....
Bəlkə də nə vaxtsa FB-dən və telefondan kənar imkanımız olacaq xeyli dərdləşməyə...
Onda bəlkə heç kimə demədiklərin bir qismini sənə danışacam.
Başqalarından bir az artıq tanıyacaqsan məni...
Hərdən danışmağa ehtiyacım olur heç vaxt danışmayacağım şeyləri.
Sakitcə oturub danışmaq və danışmaq.
Arada durub gəzinmək, gəzinmək, sonra yenə oturub diz-dizə şərab içmək və danışmaq, danışmaq.
Bunu məndən gözləyənlər də var açığı.
Bəziləri gecələrin birində danışmaq üçün məhz onların qapısını döyəcəyimi düşünürlər.
Yarıda başımı dizinin üstünə qoyacağıma ümid etdiyini söyləyən də var.
Amma mən kimisə seçməliyəm bu söhbət üçün.
Və Sən ona çox oxşayırsan...
Deyəsən, o sənsən...
31 oktyabr 2012
00:10
3854 dəfə oxunub
Oxşar xəbərlər
Azərbaycan romanşünaslığına qiymətli töhfə - Nizami Cəfərov
14:30
1 oktyabr 2024
Heç birinə inanmayın - Gənc yazıçılara 10 məsləhət
12:00
30 sentyabr 2024
“Kamal Abdulla: yaradıcılıq stixiyası” kitabı çap olunub
14:22
28 sentyabr 2024
Məni diksindirən gənc şairlər - Şərif Ağayar
14:07
28 sentyabr 2024
Bu darıxmaq ki var, itin balası... - Bizim şairlər niyə it kimi darıxır?
12:00
26 sentyabr 2024
“Nəsildən nəslə teatr” davam edir
14:30
24 sentyabr 2024