Kulis.Az şair-yazıçı İmir Məmmədlinin "Dizdən aşağı. Tısbağa qeydləri" silsiləsindən növbəti şeirləri təqdim edir.
1.
Ayağın çoxluğu
Tənhalığın yoxluğuna dəlalət edir.
2.
İtin də atın da dörd ayağı var.
Amma yenə də
İt atdan fərqlidir, at itdən fərqli.
Otla ətin fərqi bir yana qalsın,
İt yola çıxanda
Hara getdiyini öncədən bilmir.
Atın mənzilini yiyəsi bilir.
3.
İxtiyar həmişə minənlərdədi, mindirəndə yox...
4.
Belimə dırmaşan dəcəl uşaqlar
Məni də yönəldib arzuma qarşı...
5.
Belim ilə duyub hiss eləmişəm
Şuluq uşaqların dabanlarının
Sonradan tutacaq qabarlarını.
6.
Bir yanda xeyirdi, digər yanda-- şər,
Yüyəni hayana çəkərsə insan
Atın ayaqları o yana gedər.
7.
Hayana fırlasa sükanı insan,
Görmüşəm, təkərlər o yana dönər.
Bir yanda xeyirdi, digər yanda—şər.
8.
Təkər çoxaldıqca azalır ayaq.
9.
Gündə neçə dəfə yolayrıcında dayanır insan...
10.
Nə xeyir görünür, nə şər əvvəldən,
Açılan hər səhər bir tapmacadır.
Dünyada hər şeyi həll edir seçim.
11.
Danüzü bir azca sökülən kimi
Canlılar oyanıb açılan gündən,
Yüksələn günəşdən mərhəmət umur.
12.
Günəşin üzünü görməmişəm bu günə qədər,
Eh, dizdən aşağı görünmür günəş.
Ucları qırpılmış, üstü selikli və qan ləkəli
Göy otun üstünə düşən şəfəqdən
Bilmişəm günəşin ucaldığını.
13.
Mən belə otlardan irgəndiyimdən
Otudub səhəri gözləmişəm ki,
İlk şəfəqlərin ucundan qırpım.
14.
Nə gündüz mövcuddur, nə zülmət gecə.
İşıq var, bir də ki işıqsızlıq var,
Şəfəq var, bir də ki şəfəqsizlik var.
15.
Qaranlıq kasaddır, işıqdır hər şey,
Mən şəfəq yeyirəm, qarnım doyur.
16.
Günü görməmişəm, amma onun şüalarının
Belimə düşüb qırıldığını hiss eləyirəm.
17.
Ay nuru qırılmır, sərin su kimi
Belimdən axaraq tökülür yerə.
18.
İnsanın üzünü yalnız və yalnız
Onlar yıxılanda, ya göy otlağa
Səvərən vaxtlarda görə bilirəm.
Onda özlərinə oxşamır onlar,
Vəziyyətə görə başqalaşırlar.
19.
Üzləri görməyə ehtiyac yoxdur,
Qıçlardan oxuyuram
Üzlərdəki ifadələri.
Necə ki, ağacın gövdəsini görüb
Təsəvvür edirsən budaqlarını.
20.
Olur, bəziləri şalvarlı olur,
Bəziləri isə şalvarsız, çılpaq.
Hərdən bir görürsən şalvarlı qıçlar
Şalvarsız qıçların düşdü dalına.
21.
Şalvarsız qıçlar gah yavaşıyır,
gah yeyin gedir.
Elə bil şalvarlı qıçları güdüb
Sınayır onun istəyinin ciddiliyini.
Ya da istəmir, çıxsın onun nəzərlərindən.
22.
Hərdən bir şalvarlı şalvarsız ilə
üz-üzə gəlir,
Sonrasa yanaşı gedirlər onlar.
23.
Ya bunlar hamısı şalvarlı olsun,
Ya da şalvarsız.
Ya iqlimə, ya da istəyə uyğun...
24.
Ah, toyda-mağarda ara qızışıb
Rəqs eləyəndə,
Şalvarlı qıçlar nə deyirlər şalvarsızlara,
Əgər eşitsəniz, inanmazsınız qulağınıza.
25.
Ətəklər hey qalxır, düşür ətəklər,
Dizdən yuxarını görmədiyimdən
Hara qalxdığını deyə bilmərəm.
26.
Dizlərdən yuxarı olanlar haqqda
çox danışıblar,
Dizlərdən aşağı baş verənləri görən olmayıb
məndən savayı.
27.
İnsanlar torpaqdan güc alırlarsa,
Demək lap əzəldən hər şey başlanır
Dizdən aşağı,
Sonradan insanın başına vurur...
28.
Sıradöymə vaxtı dəcəl oğlanlar
Bir-birini döyür dizdən aşağı.
Və dizdən aşağı sərgiləyirlər
Yeniyetmə qızlar bədənlərini.
29.
Şəfəqlər çəkilib tam işıqsızlıq hökm sürəndə,
Bambaşqa ayaqlar çıxır bayıra.
Elə bil qap-qara corab geyinib
Qıçlar bürünərək zil qaranlığa
Baş alıb gedirlər məqsədə tərəf,
Otun xışıltısı, çınqılın səsi
Burdadır deyərək satır onları.
30.
Hasarın dibində üz-üzə gəlir
Zülməti yararaq gələn ayaqlar,
Ehmalca toxunur qıçlar qıçlara,
Qaranlıq əzilir aralarında.
